اے آر داد
پشکپتگیں دمان ہمے لوٹنت من ژیمبءُ ژامبیں زِرءَ بچاراں
کَمّے اِشکُن توارءَ مَرگءِ
ہمے کہ رنگءَ نبشتہ کُرتہ منی تو کِسّہ
بباں مں مونجا، ابیتکءُ بیچاڑ
بہ ٹَپّاں مَرگءِ تُرسناکیں دیدگاں چے
وابءُ سازءِ لذّتءَ چے بہ بنداں چماں
بباں چہ مرگءَ من چیرءُ اندیم
من گِندَگایاں کَمّے مَنتہ
وہدءِ ٹِک ٹِک، توارءُ سازءَ
چینچو بے آرام اِنت گُڈسَری موج
واب چماں گِسر کپان اِنت
منا رَزا دئے
بچاراں گُڈّی رنگءُ شہمءَ
اَست پہ من، تہنا پہ من گِروشک دئیان اِنت
مرچی کمّے بُوگ من لوٹاں مستءُ گُمراہ
ہَدءُ بنداں چے دور اوشتاں
نہ منّاں ہچ
بگندئے مرگے بکنت نمیران
بکنت چدءُ گیش منا ابیتکءُ ملورءُ مونجا
