
میریئے میتگ
پیری شَپُکا وتی لَٹ زمینا جِکّ جت و چادرئے لمب زُرت و مزن کانٹیں چَشمہ ساپ کُت، لَبَجاں بوت و دیم پہ مچکدگا شُت۔ پیریئے آواز نزور اَت بله اشکنگ بوت. پیری شَپُک گوَشگا اَت که ”مئے میتگئے ورنا دُرست مُرت و شُتنت۔ اِمبرا دھکان ھامینی نهاَنت درُست کبرستانا وتی بچانی کبراں پانگ اَنت و ...