کسانیا من سکّ لَٹّ وارتگ۔ سک شئیتان بوتگاں۔ ما که نُنّک هم بوتگیں، مارا سئے چیزا مکن کنگ بوتگ۔ ائولی اے که مَگربا رند ڈَنّا رئوگ نیست۔ دومی پیروئے هوٹلئے کَشا هم گوَزگی نهاِنت۔ اے دویں کانون من سَک کم رندا پروشتگاَنت۔ بله بیا که سئیمی کانونئے سرا من ماهے سئے چار رندا لازم لٹّ ...
ڈان کِهوٹئے که چه مُسافرخانها در آتک، سَک گَل اَت، تئو بگوش گَلا بال اَت که واهگ ای پورا بوتگ. نوں ڈان منّتگیں شهسوارے اَت. آییا مسافرخانهئے واجهئے هما پنتانی سرا پکر کت که آییا گوشتگاَت، ڈان! لهتیں چیز الّمی اِنت که هر شهسئوارئے هُرداں ببیت. یکے وَه زَرّ، دومی لهتیں شُشتگیں پَشک، و یک ...
ڈان کِهئوٹئے، نان تهنا هسپانوی و جھانی ادبئے تها کلاسِکے منّگ بیت بلکێن اگان جهانا چه بایبل و کُرانا رند ێک کتابے سک باز وانگ بوتگ، گڑا همێش انت. اے ناول میگویل سروَنتِسا، ھبدھُمی کرنا نبشته کتگ۔ چه دهمی کرنا بگر تان پانزدهمی کرنا، یورپئے تها شهسوار و نایٹانی کسّه سکّ مشهور بوتگانت. اے کسّه ...
من نور خانئے مِرَگا 2 روچا وَرگ نئوارت۔ بلکیں ہمے واستا کہ ائوّلی رندا یَک مردمے من زندگا دیستگات، پدا آییئے سئوت گوش داشتگاَتنت، و پدا ہالا گِپت کہ مُرتگ۔ پدا ہال آتک کہ عارفا کُشتگ۔ رندا ہالا گِپت کہ عارِفا نکُشتگ، وَت مُرتگ۔ من دنیگه نزانا کہ نورخان چیا مُرت؟ منی ائوّلی اِشک، نورخان، ...
دلگوش: ما بلوچ نبشتہ کارانی گچینے کَم کَمّا شنگ کنگا ایں۔ اے شئیری ٹُکّر چه رند و لاشارئے اهدی شئیراں زورگ بوتگ، وهدے میران رند چه برادر کُشیا اِنکار کنت میرانا دِلا شر زانتگ تْرندیں مرکبا ایر کپتگ سردارئے سرا زَهر گپتگ واگ اِی دَست جَتنت سردارئے چاکر، تئو چیا بے سار ائے راجاں ماں ...
Note: If you ever get stuck on who was the first to write on a certain subject in Balochi, Sayad Hashmi would be a safe guess. He even composed music for the famous Faiz Mohammad Faizok. Beginning in 1949, Sayad Hashmi wrote and often self-published dozens of books, covering almost all the major literary genres, ...
دلگوش: ما بلوچ نبشتہ کارانی گچینے کَم کَمّا شنگ کنگا ایں۔ سئیدئے اے شئیر ہمے گچینئے بہرے۔ یک برے بِلّ یک برے بِلّ که پدا من تئیی کُلّا کایاں بلکیں تُرسئے، نشَلیناں وتی هونیں ارساں نئے که گوں تئو وتی شومّیں دلئے زنگاں ریچاں په تئیی دوستی و مهرا من نبنداں دستاں هانی ...
دلگوش: ما بلوچ نبشتہ کارانی گچینے کَم کَمّا شنگ کنگا ایں۔ عطائے اے شئیر ہمے گچینئے بہرے۔ کَدّہئے سَررِچَگ مَرکا اَرزاں نَکنت (گوں یَک پرانسیسی ہِپّیےءَ نِند و نْیادے) سارترئے شَہرئے پِنڈوک کلدار و نیمئے ہَشیش آکِبَت سوچیں ایوکّیا تَنکَدا آسَریت؟ زندئے اے بَندیجاھا کہ ہوشام وت یَک خُمارے کَدّہئے سَررِچَگ مَرکا اَرزاں نَکنت مَرے ...
دُنیایا کئوم ہست و تکریبَن گیشتریں کئوماں ملک ہم ہست۔ ہر کسا کہ ملک نیست، بزاں ماتا نئیاورتگ۔ ما بلوچ ہم انچیں کئومے ایں کہ مارا ملک و سرڈگار ہست بلہ دگرانی دستا ایں، مارا سیاسی واک و وتواجہی نیست۔ ما انچو گواتا گون ایں، بزاں ما بئے نہ ایں۔ پرچا؟ کہ دُنیا بے ایمان ...
چارده سال پیش، کراچی چو بوت کہ من ءُ سنگتے چہ ملّیر ءَ بس ءَ سوار سدّر ءَ روَگا اتیں. چه بس ءِ سواری ءَ پیسر سنگت ءَ منی گُوش ءَ گُشت کہ بٹواءِ خاس ھیال ءَ بدار:”ادا کیسّگاں چاکو ءِ سرا بُرّنت، بٹواءَ کَشّنت، و مردم سَہی نبیت“۔ داں ما سدّرءَ رستیں، من وتی ...
