اے نبشتانک چہ نامداریں اہوالکار ءُ ناول نویس محمد حنیف ءِ انگریزی کتاب ءَ تاج بلوچ ءُ ساجد حسین ءَ رجانک کُتگ۔ اے کتاب بیگواہیں بلوچانی سرا انت۔ اشی ءِ پش کپتگیں بہر یک یک ءَ بلوچستان ٹائمز ءَ شنگ کنگ بنت۔ ۔ ”شمئے کار آئیءِ چِست کنگءُ بَرَگ اَت۔ شمئے کار ائیءِ کُشگ ...
(ندر پہ اُستادیں اکرم صاحب خانءِ ارواہءَ) دوہزارہپتءِ جونوئیں توپان پدا مئے ملکءَ بیاہات- تُری سُہیل بَہوانءِ کمپنیءِ نوکءُ پتّاکیں گاڑی یکبرے پدا چَکءُ چیر بہ بنت۔ اگاں نا، نیپالءِ زمین چنڈ شالا مئے ہمساہگانی لوگاں چُنڈ چنڈءُ نیستءُ نابو بہ کنات۔ واجہیں ہُدا یک اَنچیں ہورے بہ گواریت کہ سپاءُ پلگاریں پیاپیں ترمپءُ ترونگلانی ...
ماہو جان ما وتی گوستگیں نمدیانی تہا کْوَہنیں تہذیبانی دُنیاءُ پدا کْوَہنیں دُنیاءِ ہلاسیءِ باروا گپ کُتگ اَت۔ ما اے گُشتگ ات کہ انسانی ردومءِ سپر ہچبر اوشتوک نہ بوتگءُ ہچبر یک رنگےءَ نہ بوتگ۔ بدل بُوّگءُ رنگ مٹینگ، گوں انسانءِ سَرِشتءَ پیوَست اِنت۔ ما دیستگ اَت کہ کْوَہنیں تہذیبانی دُنیا گونڈ گونڈیں شہری ریاستانی ...
ہما لوگ انت ہما بندیں دریگانی شمءِ تَنداں ہما زند اِنت ہما سگریٹءِ پُردان اِنت منی ہورکیں ندارہءَ دگہ ہِچّی نہ بوتہ گیش اے زندانیں شپءِ ترِکّ اَنت منی پیژگاہءَ گندگ بنت دگہ ہچ نیست دسمبر اے ہما جاہ اِنت
اشی ءِ مزنیں بہرے تاج بلوچ ءَ چہ سمیر محراب ءِ انگریزی نبشتانک ءَ رجانک کُتگ۔ آ کجام بود اِنت کہ ما انسانءَ را چہ اِندگہ سجہیں سہداراں بالاتِر کنت۔ اسلءَ جینَس ہومو بزاں انسانی نسلءِ تہا ہزاراں سال پیسر، بید ء مارا بازیں دگہ انسانی زات ہوار بوتہ۔ انچو کہ کُچک، روباہ، گُرک یکّیں ...
ہر سال دُنیاءِ سیاسیءُ مالی گل ہمے ودارءَ اَنت کہ کدی مستریں جہانی خطرہانی رپورٹ درکئیتءُ آ وتی سیاسیءُ مالی پالیساں ہماہانی ہسابءَ بہ ٹہیننت۔ چہ ہمے مستیریں گلاں یکے ورلڈ ایکونومک فورَم اِنت کہ وتی سالی رپورٹ ”گلوبل رِسک رپورٹ“ءَ شنگ کنت۔ اے رپورٹ مالی، ماحولیاتی، جیوپولیٹکل، چاگردیءُ ٹیکنولوجیکل خطرہاں جاہ کاریت، ٹپاسیتءُ پدا ...
بلوچ چہ جہانءِ درہیں مہذبیں راجاں انسانی حقانی بُنیادءَ ہمدردیءِ لوٹوک اَنت۔ تُری آزادیں ملک بہ بیت یا کہ وتی لیکہءِ تبلیگ، گارءُ بیگواہیں مردمانی یلہ کنگ بہ بیت یا غیر قانونی صورتءَ کُشتگیں مردمانی بازپُرس، درُست گوں ہما میان استمانی جارنامگاں بندوک اَنت کہ دومی جنگء جہانیءِ تباہکاریاں رَند، انسانءَ، دُنیاءَ را شَرتریں جاگہے ...
اینچو وہد گْوزگءَ پد مروچی من وتی ماتءِ دپءَ اولی رندا جُستے اِشکتگ اَت۔ ۔ ”مئیں چُک، توزانئے منی نماسگ کئےءَ کُشتگ“؟ پہ ادارُکے اَبکہیءَ پد، من دلءَ جیڑِت کہ ماتءَ پسّو بدئے۔ من جہد کنگا اِتاں کہ دو دانک بگْوشاں، بلے ہمے دمانءَ منی دستی گْوانکو (موبائل)ءِ دپ پچ بوتءُ من اِشتاپ ءَ چہ ...
دور میتگانی نیامءِ ہورکیں زندگانیءِ ہمک شَمیں، کدام بستگیں دریگءِ تاکءَ لنککانی تند بستگیں ودارءِ ناکُنانی نیم ہنی ئیں سپر در آہگا اِنت اَچ منا تاں دیرءَ دوشی درد کیکّلی کُتگ نہ وپتگیں دلءَ دوبر در آتکگیں ہیالءَ واب نئیشتگءُ من جیڑاِتگ نہ جیڑاں گیش میتگءَ نہ مردماں نہ بزّگاں نہ بے وتاں نہ بےوساں ...
بوہیر کئے اِنت؟ چوں زندئِے گوازینت؟ چوں مُرت؟ یکیں دمانءَ ساہ ئِے سِست اگاں سکراتءَ بوت، کَس نزانت۔ بوہیر مردمے ات۔ بے تواریں مردمے کہ اے جہانءَ بے تواریءَ اتکءُ شُت۔ بوہیرءِ پیداک بُوّگءَ سوتءُ سِپَت نہ بوت، بےتواریءَ ورنا بوتءُ بے تواریءَ مُرت۔ نہ زندگیءَ کسےءَ بوہیرءِ نام گپت نہ مرگءَ پد کسےءَ توکل ...
Sangeen Baloch
Waleed Lal Baloch
Ali Jan Maqsood