منا ماهے بیت ھمے تنکیں کۆٹیءِ تها آں. دمانے نِنداں، بلے گێشتر اۆشتاتگاں. اینچو لَٹّ ءُ کُٹّءَ منی جان واب ترّتگ. دراهێں رۆچءَ منی چمّ بستگ‌اَنت، شپءَ بَس چمّ پچ بنت، مانا یکّ. ھئورءِ تئوار بیت، ترمپ ٹینءِ چتّءَ لَگّنت. اے دمانءَ من جێڑاں مئے مێتگءَ ھم ھئور بیت. چُکّ تچ ءُ تاگ کننت، لۆگءِ نئوکاں ٹهێننت. هئور بَسّ کنت، پَلّءِ پُشتءِ شێپءِ چارگا رئونت. مرچی من نئوَپتگاں. رۆچءَ منی چمّ پچ اَنت. ھما اِنت کۆٹیءِ کنُجءَ مۆکۆءِ سُر پُرءَ چارَگا آں. ماهےءَ رند من سهدارے گِندگا آں. اے شپءَ من نزاناں پرچا من سَکّ لَٹّ وارت. من تُستاں.
ڈاکٹر منی دست پاداں پَٹّی کنگا اَت. مات پت ھئیران. من کوکار کُت: دروازگءَ بنداِت، منی چمّ رۆچءَ نسَگّنت. ا ے ائولی رند نه‌اِنت . یک رندے من واب دیست. من جنێنےءِ گُد دِرتگ‌اَنت ءُ گۆں آئیءَ زبردستی کنگا آں. آئیءِ کوکاراں منی دلءَ رھم نشُت. من که وابءَ پاد اَتکاں، چاراں، آئیءِ چاکُرانی ٹپ اَنگت منی دستءِ سَرا اێر اَنت.
مردم وابی گۆلی ورنت. من ھما گۆلیاں وراں که واب مئیت. نوں گۆلی ھم اسَر کنگا نه‌اَنت. کرِسٹال ھم مجبوری‌یے. من نزاناں چُنت رۆچ اِنت من نئوَپتگاں. دل گُشیت وتی جانءَ سِند ءُ وَر.
کچکّ اَنت منی رندا کپتگ‌اَنت، جنگلی کُچکّ اَنت. من کرگۆشکے آں ءُ په وت یک ھۆنڈے پٹّگا آں. من دریاءِ تۆکا آاں، لانچ بُکّگا آں. نزاناں شپ اِنت یا رۆچ، من پێلکے یا گۆنی‌یےءِ تها آں، زوم منی جانءِ بند بندءَ ڈَنگ جنَگا آں. من بُست کُت. جانءِ بند بند چه زومءِ ڈَنگءَ جِکّ جنَگا اَت. من هیسک اَتاں. گُد چه آپءَ میسّتگ‌اَتنت. نزاناں هێد اَنت یا ھما دریاءِ آپ اَنت.
”اے وڑ بیت. اگں تُرسَگی وابے گِندئے، متَچ. ھما چیزّءِ دێما بۆشت. اے بَس یک تُرسے. تئی تُرس ھلاس بیت.“ سائیکاٹرسٹءَ بس ھمینچُک گُشت. منی زندءِ واب ءُ آگهیءِ نیامءَ ھچ تپاوَت نێست‌اَت. دوئێنانی مانا یَک. ستَر گۆلی بوَر، ستَر کرِسٹال بِکَشّ، بلے واب کئیت.
من چاتےءِ تها کپتگ‌اَتاں. بُرزءَ بَس ماه دْرپشَگا اَت. مارے ھمدا لۆنجان اَت. من زانت اے وابے. منا ڈاکٹرءِ گپّ یاد اَتک که واب راستی‌یے نه‌اِنت. من دست شَهار دات، مارءَ بگراں. مارءَ منا وارت. یکّیں دمانءَ منی چمّانی رُژنائی گار بوّان اَت. من همے آپءِ تها کپان اَتاں. چد ءُ رند بَس یک تهاری‌یے اَت.
فورنزیک رپۆرٹءَ ڈاکٹراں ھمے دیستگ‌اَت که منا مارےءَ وارتگ، مُرتگاں. منی پت ءُ ماتءَ هم همےگپّءِ سرا برۆسه اَت، پرچا که اے بازارءَ مار باز اِنت.
Shehzad Obaid teaches English literature at the University of Balochistan. He completed his masters research in "Dystopian Literature," focusing on the themes of 'Control' and 'Resistance' in contemporary literature. He writes dystopian short stories and creates educational videos in Balochi.
