اچ وتا سِستگاں گوں تو بلے کِسّہ نیاراں
مارا دنیا تئی تسلّاءِ شِگاناں سوتکہ
گِلّہے است بلے گِلّہءَ گوں تو نہ کناں
مارا سگّ اِت اوں نہ کنت مرچاں کِہیبی جُنزے
مارا درگیتک نہ کنت سُرمگیں چمّی ارسے
ما وتی درد وتی باتن ءِ گرنچ ءَ بستہ
کسّے زیبائی شہاریت کہ تہاری بَکشیت
مئے شپءُ روچ کہ مانرُپتگاں وہد ءِ گوات ءَ
پمّا بچکندگءُ ارسءِ بِزاں مانا یک اِنت
مارا تہنائی ءِ نازُرکیں شِگاناں سوتکہ
بِرمش،پالاتگیں ورنائی ءِ رنگاں گون اِنت
آس درکار پہ مِیس کَشِّتِگیں بالاد ءَ
ما کہ اَمپُستگیں ارواہ ءِ سرون ءَ کبریں
ساہگے نیست کہ روچاں پہ شپے سہڑیناں
گِلّہے نیست کہ نیمونے ترہیناں پہ وت
ہاجت ءِ درد نہ مَنتہ کہ دَواے بیاراں
چوں وتی جند ءِ گنوکی ءَ گوں ہلوت بکناں
ارسیں دیوانگی ءِ کِسہ ءَ بیاراں گوں کئے
اَنچو نادزرساں گریوگ منا ہمراہ نہ کننت
کَہت کپتہ منی بچکندگاں ، لُنٹ ءِ شہر ءَ
انچیں ڈُکّالے ءَ ارواہ منی دزگیر کتہ
مرچاں ارمان دلءِ کودکیں گوازی نہ کننت
لوگ ءِ پیژگاہ ءَ منی مرچاں درامد باز اِنت
اچ وتا سِستگاں گوں تو بلے کِسّہ نیاراں
مارا تہنائی ءِ نازُرکیں شِگاناں سوتکہ !!
