دلگۆش: اے نبشتانک نامیێن اهوالکار و ناولنویس مهمد هنیفا په بی بی سی اردوا نبشته کرتگ و تاج بلۆچا په بلۆچستانٹایمزا بلۆچیا رجانک کرتگ
ێکے وه اِش که چه سجّهێنان سۆگهتِر اَت. کۆهان سر کپگۓ هچ شئوکی نێستاَت. ٹئینکانی دێما وپسگۓ واهگی نێستاَت. سیاستی انچۆ کُرت که پورا نۆکێن سازێۓ جنَگ در برَگا اِنت. اهوالکاریای انچۆ کرت که پورا پاکێن پرزے.
هما جاگهانی رئوگا که مۓ سنگتێن اهوالکارانی بانزُل سُتکنت، چه هما جاگهان په مهرے کِسّهی در کُرت و آورت.
اگن تئو پێسرا فیلڈا و پدا نیوزڈِسکا مبوتێنۓ، اے گپۓ زانگ گران اَت که چه بلۆچستانۓ کجام مێتگا، کۓ چِست کنگ بوتگ.
چه کجام یونیورسٹیا کۓ بێگواه اِنت و پاکستانا منشیاتۓ بادشاه کۓ اِنت و کئیی مهمان اِنت.
اے گپا چه تئو شَرتِر کۓ زانت که اگن بلۆچستانا تئو ورناے اۓ، تان یونیورسٹیا سر بوتگۓ، ته تئیی اُمرۓ نێم کَمّ بیت.
تئیی سرا هرچیزۓ شَک بوتَ کنت. بوت کنت که تئو شِدّت پسندیۓ هلاپ ببۓ، آزادیپسندان در ملکی اِجَنٹ بگوشۓ، بله اگن یونیورسٹیێۓ هاسٹلۓ کۆٹیا نشتگ و بلۆچی شائری وانگا ببۓ، ته بێگواه کنگ بوتَ کنۓ.
اگن گۆن بی اِس او والهان نشتگ و دیوان کرتگ وه ته سالان بێگواه بوتَ کنۓ.
تئو وت مدام گوَشت که آ خاندان بهتاور اَنت که گارێن مردمانی لاشِش درَ کَپنت. پاکستانا، چه بێگواه بئیگا مسترێن اندۆه نێست.
و ساجد، تئو ماهے بیت که سویڈنا بێگواه اۓ. دۆست و سنگت یکے دومیا جستَ کننت که اگن ساجدا بێگواه بئیگی اَت، ته اینکسێن دراجێن سپرے چیا بُرِّتی. ادا سرکارۓ گوَرا سجهێن انتزام هستاتنت.
بله چه تئیی کِرّ و گْوَران همینکس مردم گار و بێگواه کنگ بوتگاَت که تئو زانت که نون اِند و نائند تئیی بارێگ هم آتکَ کنت. پمێشکا تئو سرکارۓ تهارێن کۆٹیێا مهمان بئیگۓ بدلا جلاوتن بوتۓ.
ساجد، ترا مۓ بێگواه بوتگێن سنگت رزاک وَه یات اِنت که لاشی انچۆ جَتک و جۆن اَت که لۆگۓ مردمان هم پجّاه نئیاورت.
تئو ێکبرے نیوز ایجنسیۓ سرا هال راه دات که رزاک مُرتگ. پدا تئو وشێن هالے دێم دات که جَتک و جۆنێن لاش رزاکۓ نهاِنت. پدا گُڈّی هال راه دات که، نه، اے جتک و جۆنێن مرد، تئیی سنگت رزاکۓ جند اِنت. پدا تئو انگرێزیا نبشتانکے نبشته کرت، لاشێۓ ردۆم.
من انٹر نِٹا اے نبشتانک پَٹِت، بله تئیی پئیما اے نبشتانک هم بێگواه اِنت.
اے نبشتانکا مردمۓ دل تراکێنت. بله اشیۓ تها بێلیازێن و ملورێن بچکندے هم اندێم اَت.
تئو وتی ورنایۓ رۆچان لیاریۓ کۆٹیے یاد کرتگاَت که دوتا پُرّ اَت و ترا، رندا، جتک و جۆنێن لاشے بئۆکێن رزاک بلۆچا انسانی تهزیبۓ ردۆمۓ بابتا مشهورێن کتابێۓ بلۆچی رجانک گۆش داراێنت.
و ترا سک کندگ آتک، چیا که تئو هچبر بلۆچیا اے دابێن زبان نهاِشکتگاَت.
ما درستان رزاکۓ دابا رۆچا اهوالکاری کرت و وتی تها ناولے، کتابے، کسّهے مان پۆشت و گَشتێن.
تئو وه وتی ناولۓ یک دَرے نبشته کرتگاَت و وتی سنگتێارا دێم هم داتگاَت و منا زبان داتگاَت که په تئو دێمیَ دئیان.
تئو وتی گُڈّی کلئوها سویڈنۓ سردی و دراجێن شپانی نام گپتگاَت. بله من اشکتگ که نون اۆدا رۆچ در آتکگ و بل تۆرے کرئوناے هست، بله مردم انگت پارکان رئوگا اَنت.
تئیی لهتێن دۆستدار سرکارۓ نێمگا لنککا چستَ کنت، بله ،چه سرکارا پهلّی لۆٹان، سرکارۓ دست ترُندیا وه ترُند اَنت بله چۆ دراج هم بوتَ نکننت.
سرکار چه کێچا وَه مردمے چست کرت و بێگواه کرتَ کنت، بله چه سویڈنۓ یونیورسٹیۓ هاسٹلا هم؟
نه، چۆ نهاِنت. الّم تئو کۆهێۓ سرٹُلّا سر کپتگۓ و وشێن مۆسما مزه گرگا اۓ، وتی دنیاها اۓ یا وتی ناولۓ گُڈّی درا نبشته کنگا اۓ.
کسانیا، چه کوئیٹها در آیۆکێن مشرک اخبارا کسانێن اشتهار چاپَ بوت، اگن لۆگێۓ مردمے گارَ بوت یا زهری کرت و جاگهے شُت، ته اے اشتهارا گوَشت که واتر کن و لۆگا بیا، ترا کَس هچَّ نگوشیت.
اگن نه، دۆست و سنگتَ گوَشنت که ساجد، اگن بێگواه بئیگی اَت، ته پاکستانا هرابی چے اَت.
Taj Baloch is a poet and linguist. He published the first anthology of his poetry in 2016 in both Roman and Arabic scripts. Baloch is the Coordinator of Human Rights Council of Balochistan.
He can be reached at @TajBloch