(ندر پہ اُستادیں اکرم صاحب خانءِ ارواہءَ)
دوہزارہپتءِ جونوئیں توپان پدا مئے ملکءَ بیاہات- تُری سُہیل بَہوانءِ کمپنیءِ نوکءُ پتّاکیں گاڑی یکبرے پدا چَکءُ چیر بہ بنت۔ اگاں نا، نیپالءِ زمین چنڈ شالا مئے ہمساہگانی لوگاں چُنڈ چنڈءُ نیستءُ نابو بہ کنات۔ واجہیں ہُدا یک اَنچیں ہورے بہ گواریت کہ سپاءُ پلگاریں پیاپیں ترمپءُ ترونگلانی جاگہءَ مئے سرا ناکو اللہ دادءِ ٹَپّ اِتگیں کارچ بہ گوارنت۔ مطرحءِ دریاءِ چئول گَورانی دُکّانانی سرا نہ چَڑیتءُ آہانی دُکان داں گُٹّ گُٹےءَ آپاں گوں اوژناگ ءَ بہ بات- بلے……………
منی Galaxy 6 Edge ءَ ہچ مہ بات- بزاں نہ کنئے لیب لیبءَ منی موبائل چہ منی دستءَ لگشتءُ اَنچُش کانچ ئِے چُورا چورا بیت گُشئے زانہ منی جنینءَ چہ زہرءَ کانچی گلاسے آدینکءَ ہترمال کت- نوں من اشیءِ اِسکرینءِ شوھازءَ مشکت دو مشکت کت بلے منا دست نہ کپت- ہرکسءَ ہمے گُشت کہ ترا دبئیءَ رسیت- یکے وَ دبئی دُور اَتءُ دومی من سُورءَ پد وتی گوں لوگ بانکءَ ہمے قول کتگ اَت کہ ہما ردی کہ من چہ سُورءَ ساری کتگ اَنت، چِد ءُ پد اِش نہ کناں۔
بزاں من قولانی بندیگ اِتاں کہ دبئیءَ برواں، بلے بے موبائلءَ گشئے منا ہمے سما بوّگءَ اَت کہ منی چمّےءَ ”گیّتءِ رگے“ ءَ گیپتگ-
من نوں سکّ بے وار بلکیں اَزاب اِتاں۔ ہُدا ایمان بدنت پرکاشیں مُلباریءَ (موبائل شاپ والا) کہ منا کلوپیٹراءِ دُکانءِ شون ئِے داتءُ گشت ئِے ہما چیزّ کہ ترا تیوگیں عمانءَ مہ رسیت، گڑا ہمدا شوھازئِے بکن۔
من چہ حطاطءَ وتی مَجگءَ ہمے دکانءِ نقشہ چو نوک لوگ بندیں انجینئرءَ ایر کتءُ گاڑی گئیرءَ کتءُ دیم پہ ”رُوی“ ءَ روان، تیوگیں راہءَ ہمے جیڑگءَ اِتاں کہ باریں موبائل شَر بیت یا نہ، چاراں کئے کئےءَ، ءُ چُنت وٹسپ گروپءَ میسج کتگ۔ منی ہما گوشکندءِ سرا کئے کئےءَ لائیکءُ کمنٹ داتہ۔
گڑا من چہ دکانءَ کساس پنچ سد میٹر گوستانءُ نوں بریک جت اَنت۔ بزاں اے راہ ”ون وئے“ اَت-من داں پنچ کلو میٹر مہ ترّاں پدءَ آتک کت نہ کناں۔ گڑا من وتی ٹوٹل جتءُ روڈءِ کَشءِ زردیں لکیرءِ سرا چو مورانی رواجءَ گاڑی ریوسءَ کتءُ پُشتءَ پیداک اِتاں۔ بزاں نہ کنئے کہ پُشتءَ منی ڈولیں موبائلی مہرءِ گور جتگیں دیوانگےءُ آ اوں ہمے دکانءَ شوہازءَ انت- نوں من پشتءُ کائیءُ آ دیمءُ کائی، ہمے زردیں لکیر داشتگءُ ما ہردُکانی چمّ گوں دکانءَ سکّ اَنت- داں اناگتءَ مئے گاڑیاں ڈیک وارت۔ آ چو کہ عربے اَتءُ آئیءَ 4%4 ئیں پیکپے گون اَت، پمیشکا آئیءِ گاڑیءَ ہچ نہ بیت بلے….. منی گاڑیءِ کہ پُشتءِ رینگءَ گوں آئیءِ گاڑیءَ ڈیک وارتگ اَت، رینگ بینڈءُ ٹیر بَسٹ بیت۔
نوں منی گاڑی اَنچو یَک کَش اَت گشئے زانہ من ”ٹائی ٹانیک“ تامُرءَ چارگا آنءُ آپی گرابءَ نوکی گوں ہمے اوّلی کوہءَ ڈیک وارتہ۔ ما ہردُکاں نہ زانت کہ ردی کئیگ اِنت، داں عربءَ ہمّت کتءُ چہ گاڑیءَ درآتکءُ گشگءَ لگ اِت:
”يا اَخي، اِنتِ غلطان“۔ بزاں برات، ردی تئی بیتگ۔
من چارت عربءَ وَ شوکیں عربی جت، من اگاں اشیءِ جاہءَ دگہ گپے بکناں بلکیں منا کلاگ بزیریتءُ بگشیت کہ شما بلوچاں مشکتءِ تیوگیں بٹّ ہلاس کتگ اَنت بلے انگہ عربی نزان اِت“۔
گڑا من ہمائیءِ ہمے جملہ نقل کت کہ ”يا اَخي، انتِ غلطان“۔ بزاں قصور وار تو ئے۔ گُشت ئِے، اگاں مناں، گڑا بجن پولیسءَ فونے، بِلّ ئِے کئیتءُ مئے فیصلہءَ کنت- من گُشت من پولسءِ نَمبرءَ نزاناں، تو ئِے فون بجن۔ آئیءَ گُشت من ئِے اوں نزاناں، گڑا چو کن عمان ٹِلءَ ٹیلیفون اکسچینجءَ جست کن۔
بزاں نہ کنئے ما ہردو ہمے تُرسءَ دلاپ اتیں کہ باریں مئے توکا رَدی کئیگ انت۔ داں اناگتءَ چہ مئے دیمءِ بلڈینگءَ دو پولیس، یکےءَ چو نور محمد ہَمّالءَ انچُش چگل دات اَنت گشئے زانہ آرتی گونی اتنت- چہ اِشاں پد دو مردک کہ دست اِش ہَتکَڑیءُ پولیسانی تپنگ اِش پچ گپتگ اَنت، چہ لفٹءَ در آتک اَنت-
گڑا مارا کہ دیست اِش سوڑگءَ لگ اتنت- اِشاں اگاں ما یلہ بدئیں، اے مارا پاشک کننت۔ گڑا ما دوئیناں وتی موبائل دَور دات اَنتءُ درِک بست اَنت داں یک تیرے آئیءِ ٹانگءُ دومی منی ہرابیں جاگہےءَ لگ اِت-
ہمے ساہتءَ من چہ وابءَ بُست کت داں منی نُک ہُشکءُ کٹاک اِنتءُ منی موبائلءَ دنیاءُ جہانءِ میسج آتکگ اتنت-
پدا چاراں داں موبائلءِ اسکرین اوں بروبر انت-
من پہ وتی دلءِ تسلّا دئیگءَ موبائلءَ اولی میسج زالءِ ونت کہ نبشتگ ات ”صباح الخیر“، سُہب تئی وش بات۔
Tariq Pishukani is an Oman-based humorist and comedy writer. He writes in Balochi.
