ساہجی ءَ پنچ بلوچانی مَرگ ءَ بلوچ سیاست سر ءُ چیر کُتہ۔ ہبر باز بوگا انت، لہتیں پہ دپ ءِ وشّی ءَ، لہتیں پہ مودگ ءُ لہتیں پہ سیاسی ہُنر ءُ ہیلہ۔
ہبر چِداں پاد اَتک کہ 15 مئی 2016 ءَ بلوچ ریپیبلکن آرمی ءَ پنچ بلوچ کہ کسانیں سرکاری روڑ ءِ بندگ ءِ کاراں چارگا روگا بنت، چہ دشت کوچہ ءَ آوار جتنت۔ اے پنچیں مردمانی تہا یکے کمبر چاکر ءِ پت چاکر بیت، یکے محبوب، یکے ابراہیم، یکے فدا ءُ یکے رحیم۔ سرکاری ملازم ءُ ٹھیکیدار بنت۔ پدا 17 مئی ءَ فوج ساہجی ءَ انگّراں کنت، گوں ہیلی کاپٹر ءُ سداں زمینی سپاہیگاں۔ ساہجی بلوچ سلاہ بندیں گلانی واستا مات ءِ لاپ انت۔ فوج ءِ انگّر ءِ وہد ءَ ہودا بی۔آر۔اے ءُ بلوچستان لبریشن فرنٹ دوئینانی مردم موجود بنت۔
ہپتگے ءِ تہا ہال کئیت کہ بلوچ سلاہبنداں وتا چہ چیریں لَٹّاں کشّتہ۔ بی۔آر۔اے ءِ یک مردمے، قدیر بلوچ، جَنگ بیت۔ پدا مداں مدان ءَ آوار جتگیں مردمانی لاش دراہان بنت۔ فوج ءُ بلوچ سلاہبندانی نیام ءِ جنگ ءَ اے پنچیں مردم چوں بیران بوت انت، اے ہبر ءَ یا فوج بزانت یا ہما سلاہبندیں گل کہ ہمے مردم اِش آوار جتگ اتنت۔ بلے مردم گُشنت شُد ءُ تُن ءَ کُشتگ انت۔
وہدے بی۔آر۔اے ءِ مردماں وتا کشّ اِت کُت، بائد ہمیش ات کہ وتی باہوٹ اش ہم بُرتین انت گوں۔ گل ءِ بیان ءِ ہساب ءَ اے مردماں چُشیں میارے نہ زرتگ ات کہ کُشگی بوتگ انت۔ آہاں وتی مردمے، قدیر بلوچ، آہانی پہریزگ ءِ واستا آہانی ہمراہ کتگ کہ ہمے جہد ءَ جَنگ بوتگ۔ پنچ مردم ءِ ذمہ ءَ کہ شما تہنا ورناہیں قدیر ءِ کوپگاں دئے ءُ وت لشکر ءُ لاوڑ کنئے در کائے، اشی ءِ مانا ہمیش انت کہ ہمے مردمانی ہمرائی ءَ قدیر ءِ بیرانی ءِ ذمہ ہم شمے سرا انت۔
جنگ ءِ وہدا چُشیں ناسرپدی ءِ گنجائش است۔ مردم ءِ سر پِر نہ بیت۔ بلے ہمے پنچیں مردمانی آوار جَنگ ءِ جند چہ درستاں مستریں ناسرپدی انت۔ بی۔آر۔اے وتی بیان ءِ تہا گُشیت کہ اے چین پاکستان اکنامک کاریڈور ءِ پروجیکٹ ءِ سرا کارا بوتگ انت، پمشکا چِست کتگ انت۔ درْوگ۔ اے کسانیں لنک روڑے ءِ چارگا روگا بوتگ انت۔ اے ہبر ءَ ہر کس زانت۔ اگں پریشی ءَ تو پنچ سَریں بلوچ آوار جنئے گڈا بلوچستان ءِ کوہاں جاگہ نہ بیت چہ آوار جَتگیں مردماں۔ بلوچستان ءُ خاص مکران ءَ مردم یا وَ سرکاری نوکر انت یا کسانیں ٹھیکیدار انت یا خلیج ءَ باگ ءَ کارءَ انت۔ پہ آوار جَنگا فوج ءِ ڈیتھ اسکواڑانی مردم یا آہانی ہمراہکاریں بلوچ باز اَت۔ بلے آہانی دزجَنگ گرْان انت کہ تُپنگ ءُ کتار انت۔ ہمے پنچیں مردم گوں گوْر ءِ گُداں ءُ پاد ءِ چَوَٹّاں راہ ءَ یلہ بوتگ انت چیا کہ اشانی سر ءُ گوشے سہی نہ بوتگ کہ آہانی آسر چوش بیت۔
بلے اے اولی رند نہ انت کہ بلوچ سلاہ بندیں گَلاں چُشیں بلوچ چست کتہ بُرتگ، چم ءُ دست بستگ انت۔ پدا ہمیشانی مردماں انچیں مردم گپتگ کہ آہانی مردمے سلاہبندیں گلاں گون انت۔ یکے ءِ دست رستگ آئی ءَ وتی مردم کشّتہ، دست نہ رستہ مردم ءِ لاش ءِ دزگرگ ءِ واستا پدا دگہ انچیں مردمے ءِ پاداں کپتگ انت کہ آہانی مردمے کوہ ءَ بہ بیت۔
چُشیں کار درستیں سلاہ بندیں گلاں کتہ۔ ساہجی ءِ واقعہ ءَ لس بلوچ ءِ اوپار ءِ گڈی اوتاگ ہم سست۔ پیسرا ہمے مردماں کہ ہبر کنگ ترستہ نوں آہانی نُک ہم تَرکّتہ۔ ہمے بلوچ سلاہبند کہ سرمچار بوتگ انت بلوچانی دپ ءَ نوں دُز ءُ ڈُنگ ءِ نام اش پِر انت۔
تہنا بی۔آر۔اے چرے واقعہ ءَ بنّام نہ بوتگ۔ بازیں مردمے ءِ سِتک چہ بلوچستان ءِ آزاتی ءِ سلاہبندیں جہد ءَ پُرشتگ۔ لس بلوچ ءِ گوْرا چے بی۔آر۔اے، چے بی۔ایل۔ایف ءُ چے بی۔ایل۔اے۔ پراہاں درست سرمچار بوتگ انت۔ ساہجی ءِ واقعہ ءَ آ ہمے گُشگا انت کہ سرمچاراں چُشیں کارے کتگ۔
بائد ہمیش ات کہ چُشیں بلاہیں ہوپے ءَ پد بی۔آر۔اے ءِ سروکاں چہ قوم ءَ پہلی بہ لوٹ اتیں، ءُ ایدگہ سلاہبندیں گلاں کول کُتیں کہ دیما ہچ بلوچ چراہانی دست ءَ بے میار ءُ بے گناہ ءَ نہ مِریت۔ بلے چوش نہ بوت۔
چوش کہ نہ بوت نیشنل پارٹی ءُ بلوچستان نیشنل پارٹی ءُ ایدگہ پارلیمان پرستان سوب کُت۔ آہاں چارِت وہد ہمیش انت ہمے سلاہبندانی عوامی پلہ مرزی ءِ ہلاس کنگ ءِ۔ اے پارلیمانی گلانی لہتیں مردماں ہما مودگ کُت کہ گُشئے بے بلا پِتے یا ماتے مُرتگ اش۔ آہانی ساہجی ءِ واقعہ ءِ ایر جنگ شر ات، گوں بیران بوتگیں مردمانی کہول ءِ درداں ہوار بوگ ہم۔ اے بلوچی کارے ات کہ آہاں کُت۔ بلے دہ سال انت کہ پاکستان ءِ فوج ءُ ایجنسی بلوچاں چو گوک ءُ پس ءَ آوار جَنگ ءُ برگا انت ءُ آہانی دور داتگیں، جَتکیں لاش پجّارگ ہم نہ بنت، بائد ہمیش ات کہ پارلیمانی گلاں گوں آہانی لوگ ءِ مردماں ہم دستے پہ فاتحہ چِست کُتیں، اگں پہ بُرز گُٹی ناں چیر ء لُنٹاں فوج ءُ ایجنسی ایر جتین انت۔ بلے چوش ہم نہ بوت۔
چُشیں وہدا بائد وَ ہمیش ات کہ ہر سَریں بلوچے اَست ات آہاں وتی ہوش یجّاگہ کُتیں ءُ انچیں راہے بہ گِپتیں کہ اے بزّگیں راج ناں فوج ءُ ناں بلوچ ءِ دستاں بہ مُرتیں۔ بلے کُج انت؟ بی۔آر۔اے گُشگا انت کہ مارا ایدگہ آجوئی دوستیں گل بنّام کنگا انت ءُ بی۔این۔پی ءُ این۔پی ہدا بزانت کجام راجی جیڑہ ءِ سرا زاہ ور ءُ کائی کنگا انت۔
وہدے پہ سلاہبندیں گلاں لس مہلوک ءِ پلہ مرزی کم بوتگ ءُ وہدے ہر بلوچ گلے دومی ءِ لپاشگ ءِ شوپچ ءَ کپتگ، فوج ءَ موہ رستہ کہ پرے زوتاں مزنیں آپریشن یے بہ کنت۔ اے آپریشن ءِ تہا درستیں سلاہبندیں گلانی بازیں مردم ہم جَنگ بنت ءُ لس مہلوک ءِ لوگ ہم آس دیگ بنت۔ پنچ مردم ءَ گیش آوار ہم جنگ بیت۔ پنچ مردم ءَ گیش ءِ لاش ہم کپیت۔ پدا چے بیت؟
مُلّاہاں وتی ریش ہنّی کتگ ءُ نئشتگ انت کہ کدی بلوچ ءِ سیاسی ءُ سلاہبندیں زور نزور بہ ترّیت ءُ ما بلوچاں مُسلمان بہ کنیں، چیا کہ پراہاں اللہ نزر بہ بیت شر، براہمدگ ءُ ہیربیار ءُ ڈاکٹر مالک ءُ احسان شاہ بہ بنت شر، درست کافر انت، یا کم از کم شرّیں مسلمان نہ انت۔ اللہ نزر ءَ بلکیں ڈاکٹر مالک ءِ ریا بہ گیپت، بلے مُلّا ءَ ہدا ءِ ریا ہم نہ گیپت۔ پداکُل بلوچ پہ ہمتواری چوش مہ گُشنت کہ چوش مہ بوتیں۔
Sajid Hussain (1981-2020) was a writer and senior journalist from Balochistan. He had a degree in Economics, International Relations and English Literature from Karachi University. He had the experience of working with Pakistani newspapers Daily Times and The News International. Sajid Hussain was also the founding editor of this online magazine.
