خالق ارمانئے لچّه
اے چۆنێن ساه‌کندنێن ندارگے
اے شهرئے گوات اَچ وتا گِسر کپان اِنت بیرگا
اے مێتگانی شاه دَگّ اَچ وتا اۆں پهری اَنت
کجا اے وهد مِهری اِنت!
اے چپّ و راستئے ماڑیانی مُجّتی ندارگے
اے شهر یَل کنگ کپیت منا
اے دمک و راه مَٹّ کنگ کپنت پدا
اے مردمانی هۆر و هار
اے پرپٹ و اے مۆٹلانی شۆر و شار
من اَچ وتا چه سۆکی آن
دلا شزار و گَمجَت آن
چۆن بےوت آن!
اے شهرئے یکّێن رنگ و بۆ
اے شهرئے یکّێن مردم اَنت
من هرکسا دُچارَ بان
ته کئیت بَد منا وتی سرا
اے کِشک و دَگّ ڈنگرا چۆ مان اَڑَنت پادگان
اے ساه مان گیشّتگ چۆ پژمێئے وڑا
سباه و نێمرۆچ و شپ من آس داتگ‌اَنت
اے زندگیئے چارێن پاس داتگ‌اَنت
نلۆٹیت دل که دیدگان په رهسرێا رَهن کنت
نلۆٹیت دل په وشبۆێن دریگێا بمهتلیت
نلۆٹیت دل که گپّ و تران ببیت گۆن یکّێا
نلۆٹیت دل که بهر و بانگ بان گۆن مردمے
نلۆٹیت دل که گۆن کَسے گِلگ کنان
اے بێوَسی هزار بێوَسیئے کِسّه اِنت
اے بێکَسی هزار بێکَسیئے مانه اِنت
اے بزّگی هزار بزّگیئے پُژدَر اِنت
من لۆٹان چۆ که مُرگێا
سپر کنان.
گۆن آزمانئے جمبران هبر کنان
