دلگوش: ما بلوچ نبشتہ کارانی گچینے کَم کَمّا شنگ کنگا ایں۔ اے شئیری ٹُکّر چه رند و لاشارئے اهدی شئیراں زورگ بوتگ، وهدے میران رند چه برادر کُشیا اِنکار کنت
میرانا دِلا شر زانتگ
تْرندیں مرکبا ایر کپتگ
سردارئے سرا زَهر گپتگ
واگ اِی دَست جَتنت سردارئے
چاکر، تئو چیا بے سار ائے
راجاں ماں دِلا گدّارئے
براتاں ماں زِرا اوگارئے
سردار، پِتنَهان کوتاه کن
زَهمئے پیش رئووک نوهان انت
دیم کِنزگ ترا نُکسان انت
پَد کِنزَگ پرایاں گران انت
براتانی کُشگ تاوان انت
نوں گوَشتگ لَهمَگیں ورنایاں
میران گونڈلان سْرَهمینتگ
هندیاں مَتراسے داتگ
چَرّوک و رَجوکیں تیراں
بَلّ و چوٹ دَپیں کاٹاراں
میران مهتریں بَر گَشتگ
انچُش ماں دلا کَهر بیتّگ
همراه من نباں رندانی
رند و بارگیں بورانی
ناھَکّ اِنت کُشَگ براتانی
