اے ساجد حسینءِ انگریزی نبشتانکےءِ رجانک انت کہ سیٹھ ہلیرءَ کُتگ۔
یکےءَ ماسٹرءَ را کیون کارٹرءِ کشّتگیں “پلٹرز” داد گپتگیں ہما اکس پیشداشتگ ات کہ سوڈانی جَنِکویے شُدءَ بےہاٹیگ کُتگءُ جونوارے آئیءِ نزیکءَ سْراپءَ اِنت کدی گونڈو بِمریتءُ آ جون ئَے بوارت۔ اے اکسءَ ماسٹر سک دلپروش کتگ اَت۔
۔ ”گوں دنیاءِ گنجیں دولَتاں، اگاں بنی آدم اے گونڈوءَ دَپارے نان دات نَکنت تہ انسانءَ کُجام دیمروی کُتگ“؟ ماسٹرءَ گوں وتی گوہار زتک، کریمہءَ گلگ کُت۔ نزانت ئِے کہ آئیءِ جِندءِ جون یک روچے ہمے وڑا ویراندگیں ڈَنّےءَ جونوارانی میار کَنَگ بیت۔
ماسٹرءِ دو یا سے روچیگیں جون کیچءَ میر آبادءِ نزیکءَ دَست کپیت۔ نہ جونواراں چُنڈتگ اتءُ ناں تیرءِ ٹَپّ ئےِ پِر اَت، بلے سرجمیں جان چہ لَٹ کُٹّءِ نشاناں نَکش ات۔
دو ہزار شانزدہءَ جولائیءِ ماہءِ بیستءُ ششءَ ماسٹر چہ تربتءَ واپس وتی میتگءَ آہگا بیت کہ گِنّہءَ ایف سی والا وینءَ دارنت۔ درہیں مساپراں ایرگیجنت، پجّارءَ پد تہنا ماسٹر نور احمدءَ گوں وت بَرنت۔
بیگواہیں مردمانی نامانی لَڑءَ نامے گیش بیت۔ ءُ دوہزار ہژدہءِ جنوریءِ دو تاریخءَ ماسٹرءِ نام چہ بیگواہیں مردمانی لَڑءَ در کئیتءُ کُشتگءُ دور داتگیں مردمانی لَڑءَ ہوار بیت۔
ماسٹر اگاں بی ایس اوءِ اولی جنینیں چیئرمینءِ ناکو مبوتیں بلکیں گیشترا زندگ بوتگ اَت، بلے بلوچستانءَ مَرگءَ نیمون باز انت۔ ماسٹری وت ہمینچکیں میارے کہ پہ مردمے ءِ برگءُ گار کنگءُ کشگءَ بَسّ اِنت۔ بیت اللہ کہ ماسٹرءِ سنگتءُ ہمکارے ات، بس ہمے ماسٹریءِ میارءَ کُشگ بیت۔
کریمہ گوَشیت میتگءَ کَسّءَ آ پہ نام توار نَکُتگ، ہرکسءَ ماسٹر کُتگ۔ کریمہ مرچاں کینڈاءَ انتءُ پہ سیاسی پناہءَ درخواست ئِے داتگ۔ کریمہ گوَشیت لَڈّگءِ وہدا ماسٹرءَ منا نصیحت کتگ: ”تو کہ ڈَنّءَ روئے، گڑا تئی دارگءِ واستا پاکستان بازیں پندلے سازیت۔ ترا دست ئےِ نَرسیت بلے بوت کنت پُشتءَ تئی مردماں تنگ بکنت، ببارت، بجنت۔ بلے تو دلتپرکہ مَبو۔ اگاں منا بارت، دگرے بارت تو وتی کارءَ یلہ مکں“۔
کریمہ گوَشیت ماسٹرءَ سیاسی سِنچ باز بوتگ بلےگوں ہچ سیاسی پارٹیءَ سیادی ئِے نبوتگ۔ آئیءِ کار ماسٹری بوتگ۔
ماسٹرءِ دگہ گوارزتکے، سمیر محراب گوَشیت: ”ماسٹر مہروانءُ مومنیں مردمے بوتگ۔ انچیں مردمے کہ تو بگوَشتیں کراچیءَ علاجءَ روگاآں، گوَشت ئےِ بِریں۔ اگاں تو آئیءِ کِرّا پہ وامءَ بشتین ئے، وام ئےِ کُتءُ ترا وام ئےِ دات ئِے“۔
ماسٹرءِ سیادءُ ازیزاں بگر داں پُل آبادءِ اے دگہ مردماں، کَسّی سر پِر نبیت کہ ماسٹرءِ وڑیں مردمے اِشاں پرچا جَت۔
ماسٹرءِ ہمساہگے کہ نام ئِے رحیم بخش انت، گوَشیت: ”بچار، چو وَ بازیں مردمے جنگ بوتگ، من نگوَشاں شر بوتگ، بلئے ماسٹرءِ جنگ سک ناجائز انت۔ ماسٹر وَ وت سہی نبوتگ کہ آ عمرء زندگی پہ دگراں زندگ بوتگ“۔
ماسٹر نور احمدءِ شش چُک انت۔ شیہک چہ دُرساں کسترین انت۔ آ وہدی کہ ماسٹر اِش بُرت، شیہکءَ شش ماہ اّت۔ نوں آئیءَ دو سال بیت۔ گوگائی ہَبر ہم کنت۔ بلئے ابّاءِ گشگ نزانت۔
Seth Halir is a UAE-based Balochi writer. He mainly writes short, satirical pieces. He also edits and shoots Balochi films.
