ڈان کِهئوٹئے، نان تهنا هسپانوی و جھانی ادبئے تها کلاسِکے منّگ بیت بلکێن اگان جهانا چه بایبل و کُرانا رند ێک کتابے سک باز وانگ بوتگ، گڑا همێش انت. اے ناول میگویل سروَنتِسا، ھبدھُمی کرنا نبشته کتگ۔
چه دهمی کرنا بگر تان پانزدهمی کرنا، یورپئے تها شهسوار و نایٹانی کسّه سکّ مشهور بوتگانت. اے کسّه کمّ و گیش چش بوتگانت که یک ورنا و وشرنگیں اسپسوارے بیت که چه سرا تاں پاداں زرھپوش و سلاھبند انت و ملک و میتگاں ترّیت و جنوزام و چورهانی هکّا گوں زالماں جنگ کنت۔ هر کسّهئے شهسوار یک شرزات و شررنگیں کاڑے ئے مهرا گرپتار بیت و وتی هر دلیری و سرمچاری کارا همے شررنگئے ناما ندر کنت.
اے زمانگا که سروانتسا وتی ناول نبشته کتگ، شهسوار و شهسوارانی کسّه چه یورپی چاگردا گار بوتگاتنت. بله نائولئے مستریں کارست الونسو کهانوا شھسواری کسه انگت دوست بنت۔ اے ناں وپسیت، ناں دگه کارے کنت، بسّ سجهێنں روچا شهسواریں نایٹانی اڈونچران وانیت.
چه بازیں انچیں کسھانی وانگا رند و شپانی بیوابیا، اے مرد آهسته آهسته چه اسل دنیایا در کئیت و کسّھانی دنیایا زندگ بیت۔ آییئے هئیالا، آ شهسوارے. وتی ناما چه الونسو کهانوا مٹّینیت و ڈان کهئوٹئے کنت. آ زمانگا شهسواری روایت انچش گار بوتگات که اشیئے مسال چش بیت که مرچی اگاں بلوچے زَهم و سنج ببیت، اسپیا سئوار ببیت، میتگ و دمکاں وئیل ببیت و بگوشیت که میر چاکر و گوهرامئے دئورا پدا زندگ داریں۔ بله چو که ڈان کهوٹئے نوں ساریں مردمے نهات، آییا وتی پیر و مُرداریں اسپئے نام ای روسینا کرت و گوشت ای: نوں تئو جنگی اسپے ائے، و من شهسوار.
نوں آ زهم و اسپر بوت و ملک په ملک گَشت که کجا زلمے بئیگا اِنت یا کَسے دومیئے هکّا جنَگا اِنت، من آییئے هکپانیا بکناں۔ چو که ھر شھسوارا نائبے بیت، ڈانا ھم په وت نائبے داشت۔ سانچۆ پانزا نامیں دهکانے که آییئے همساهگ ات. آییا گون سانچۆا گوشت: من وهدے ملک و کلاتاں گراں گُڑا ترا جزیرهے ئے هاکم جوڑ کناں۔ مردی همراه کت که تئو مرچیگا رَند منی نائب ائے، منی دستِ راست ائے، منی ایڈوِنچر و منی بهادریئے شاهد ائے۔ همے پئیما، سانچۆ پانزا، ڈان کهئوٹئے ئے هر گنوکیا آییئے همراه ات، و آییئے اڈونچرانی یکّیں گواه و شاهد ات۔
اسلا من اے کتابئے نام چه سب کمانڈنٹ مارکئوسئے دپا اِشکتگاَت۔ مارکئوس، مئیکسیکئوا زَپاتیستا گوریلا موومنٹئے کمانڈرے بوتگ۔ آییئے اسل ناما دنیگه هم کَس نزانت و آییئے اسل شکل هم کَسا ندیستگ۔ سب کمانڈنٹ، آییئے گوریلا همراهے بوتگ۔ وهدے کمانڈنٹ جنگا کشگ بیت، مارکئوس، آییئے ناما وتا پر کنت۔
من که ڈان کهئوٹئے وَنت، منی سر پِر نبوت که پرچا مارکئوسئے دوستریں کتاب اش اِنت۔ اے وَه انچیں گنوکیں مردمے ئے کسه اِنت که آییا جنگ و گوں جنگا بندوکیں وَشنامیئے شئوک اِنت و مارکئوس یک سرپدیں گوریلا کمانڈرے که آییئے ریپوٹئیشن یا اِمج چو مِتیکل کردارئے پئیما اِنت۔ آییئے گپ پارسَنگ اَنت، نه گپے کَم نه گپے گیش۔ جنگ پرچا کنگا ایں، اشیئے سرا هم مارکئوسئے کِرا شئوکیں، ڈئولداریں ریزَن هست۔ آ اِش که مئیکسیکو، اسلیں اوبادگانی سرا زُلم کنگا اِنت، سرکار کرَپٹ اِنت۔ ما زُلمئے هلاپا جنگا در کپتگیں، چیا که سرکارا اندگه درهیں راه بند کتگاَنت۔ سرکار زورئے زبانا گپ جنت پمیشکا مارا اوں بید چه زورئے جوابا گون زورا دئیگا دگه راه نیست۔ مارکئوس سریں مردمے درا بیت، کم از کم چه وتی گپ و دلیلاں۔ پدا من پکر کت بوت کنت که جنگئے هما هجّتا که مارکئوس پیش کنگا اِنت، هما یکیں ریزن یا هجّتا ڈان هم پیش کنگا اِنت که زُلمئے هلاپا جنگ کناں۔ بوت کنت ڈان کهئوٹئے پمیشکا مارکئوسئے دوستریں کتاب اِنت۔
ڈان وهدے وتی اسپا زین کنت، نیزه و زهما زوریت، وتی جنگی پوشاکاں گورا کنت گُڑا پکر کنت که همک شهشوارا یک ڈئولدار و شَررنگیں ھاکمی جنک دوستدارے بیت۔ ڈان هئیال کنت که آییا میڑئے تها بلاهے شکست داتگ۔ بلاھا دیم دنت وتی دوستئے کِرّا که برئو گون آییا منی نَتُرسیئے کسّهاں بکں، آییا بگوش که تئی دوست، ڈان کھوٹئے چونیں نَتُرس و بهادریں مردے۔
بله مسله اِش اِنت که ڈان کیئوٹئیا چشیں دوستدار نیستاَت۔ گڑا باز پکر کنگا رَند ڈان ترانگا کپت که یک وهدےآ دهکانکارے ئے شررنگیں جنکے ئے سرا سک پسّتگ اَت، که آییئے نام الدونزا لورینزو بوتگ۔ ڈانا اے نام دوست نبوت۔ پِکر ای کت که اے هاکمی نامے نه اِنت و گوں ڈان کیئوٹئےآ هم همدپ نه اِنت۔ گڑا چه وتی نیمگا زالئے نام ای مَٹ کت و ڈولسینیا ایل توبوسو کت۔
مئے کرا انگه هم اے روایت هست اِنت۔ مردما وهدے میری متبریئے شئوک بیت، وتی نامئے دیما میر، متبر، سردار یا کهده پر کنت، بِل تُری پت و پیرک میر و متبر نبوتگانت. اگں سنگت، برات یا دگه کس میر نگوشیت، پرواه نیست۔ آ وتی جنا پرماییت که منا مردمانی دیما میر میر بکن۔
مارا وتا دو انچیں سیاد بوتگ۔ دویں برات بوتگاَنت۔ اشیاں یک دومیا میر گوشتگ و وتی زال سرپد کتگ انت میتگئے مردمانی دیما مارا واجه، میر یا کھده بگوشئے، چیا که ازّت چه لوگا کئیت. یک رندے چه همے براتاں یکے تربتا ڈی سی دپترا رئوگا بوتگ۔ گڑا گاڑی ای چه دُکاپان پَد تَرینتگ که کلام منی زالا بجنت، من چمّانی سرومّگ کنگا بیهال بوتگاں و منا ترانگا نگیتکگ ای۔ پمیشکا واپس لوگا شتگ . زالا بَڈّے دوا داتگ ای، چماں کَچے سُرومگ ای مان کتگ و پدا پیک اَپئے دیمی سیٹا نشتگ و شتگ تربتا۔ من نزاناں باریں ڈی سی آ آییئے سُرومگ نوٹ کتگاَنت یا نه۔
اے گپا سی سال بیت۔ دویں سیاد مُرت و شُتنت بله باور کنئے هر وهدا که میرناکیں مردمے گِنداں ڈی سی ئے کَشا اوشتاتگیں مردمئے پوٹو منی چمانی دیما زاهر بیت۔ منا، مئے وت دلا میریں سیاد، میر دوز مهمد و آییئے برات میر یار مهمد یات کایَنت۔
ڈان کهئوٹئے هم انچیں کردارے۔ ڈانئے نائب سانچۆ پانزا هست اَت وَه دهکانے، بله هوشیاریں مردے اَت۔ مئے کرا هبر اُلٹا اِنت، مئے کرا واجکار هوشیار اِنت، و چمچه سَمپَلے۔ مئے سانچۆ پانزا هر هما گُلاٹیا وارت که واجکار ای پرماییت.
بله سراونتسئے سانچۆ پانزائے واجکار، ڈان کهئوٹئے، چَٹیں ناسرپدیں مردمے که هئیال و وابانی دُنیا و هکیکتئے نیاما هچ تپاوت کت نکنت۔ آییئے دلا ونڈمل دیهه و بلاه اَنت، کَهبگ هاکمزادگ اَنت و مسافرخانه کَلات اَنت که آهانی تها هاکم وداریگ اَنت په ڈان کهئوٹئے آ۔
ڈان کجهیوٹئےآ، ائولی رندا که لوگ یله کت و په جنگئے شوهازا در کپت، سجهیں روچا وتی اسپا سئوار بوت نیزه، زَهم و جنگی پوشاکئے تها چکرِّت بله هچ وڑیں جنگ یا ایڈوِنچر ای دپا نکپت۔ اِشاها سر ای مسافرخانهےآ کپت، وتی دلا گوشت ای، تکریبَن کَلاتے و کلاتئے واجه گَل بیت وهدے گندیت که ڈان کهئوٹئے ئے پئیمیں شهسوارے آییئے کلاتا اتکگ و آییا اے اِزّت ای بکشتگ۔ همے مسافرخانهئے دیما دو بهابدنیں جنک نشتگ که نزیکیں بازارئے نندوک اتنت۔ وهدے ڈانا دیستنت گڑا گوں اشاں شَهسواری زبانا ترانی ای کت و گوشت ای۔ ”ائے شَررنگاں، منی نام ڈان کھئوٹئے اِنت۔ من چه لامانکایا آتکگاں۔ من مَلّیں شَهسئوارے آں۔ بزگ، گریب و نزورینانی کُمک کنگ منی زندئے مکسَد اِنت“۔ جنکاں دیست اے مَرد سرا برابر نه اِنت، وتسرا وت زَهم و اِسپر اِنت و اسپا سئوار اِنت۔ اشاں کندگ شرو کت۔ ڈان کھئوٹئے ئے سر پِر نبوت که اے هاکِمزادگ پرچا چو سُبکّ و چَپچَل اَنت۔ همینچکا ڈان اشانی سرا زهر گپت که مسافرخانهئے مالک رسِت۔ وهدے مسافرخانهئے مالکا دیست اے مرد سرا برابر نه اِنت، گوشت ای، ائے شَهسئوار، ما ترا وتی کَلاتا وشّاتک کناں۔ و ڈان کھئوٹئے چه زهر گِرگا پیسر ترَهت و کَپت۔
مسافرخانهئے مالکا ماهیگی آپِشک و لهتیں سُتکگیں نان په ڈانا آورت، بله مسله اِش اَت که ڈانا جنگئے همے آسنی کُلاه، هول، په ساد ٹَٹاتگ اَت و نوں در آیگا نه اَت۔ ڈان سادئے بُرّگا نِشت، بله دست هم جنگئے آسنی پوشاکان اتنت۔ ڈانئے دَست وتی دپا نَشُت، همے دویں جنکاں نان دپا دات۔ آپ ای ھم وارت نکت، ته مسافرخانهئے واجها کاشے آورت، کاشئے یک سرے ڈانئے دپا دات و دومی سر گلاسا کت۔ شئوکا وَه کیمّت نیست۔ ڈانا هچ پرواه نداشت که چینچو تکلیپ اِنت، چیا که ڈانئے دلا آ شهسوار که په جهانا انساپئے برجاه دارگا در آتکگ، اے تکلیپ آییئے زندمانئے بهرے اَنت۔
آ زمانگا رسم اِش اَت که تئو داں هما وهدا مَلّ و شَهسوارے منَّگ نبوتگ اتئے تانکه ترا یک هاکم یا دگه شهسئوارےآ دَست کوپگا مجَتین۔ واجکارئے دستئے بَڈّا جنگ مرچی هم سک زلوری اِنت۔ اگں کسانێن مردمێا هم واجکارے ئے پشت پناهی گۆن ببیت، آ، مُلکۓ الکاپ و شَرترێن مردما هم بےاِزّت کت کنت. اے کسانێن مردم که ملکۓ سجهێن مردمان رُزوا کنت، نون وت نندیت و واجَکارے جۆڑ بیت و آییۓ ائولی شکار، وتی جندۓ واجه بیت. چۆ سانچۆ پانزایا وتی ڈان کهئوٹئیا کلاگ بندگ شرو کنت.گوشیت پێسرا ما گلَت بوتگیں، بله نون من درستێن کاران شر کنان. آ دگه گپے که آ هم هما کارا کنت که آییۓ واجها کتگ.لئیب انگه هما اِنت، تریکه انگه هما اَنت۔ زی و مرچیا، تهنا لهتیں زاه وروک مَٹ بوتگ، لهتیں زاه دئیوک مَٹ بوتگ۔ تئو نگوشئے سنگت فئیسبُک و ٹوِیٹَرا نشتگ، پوره دَڑامبا سنگر ای گپتگ و نشتگ۔
بِلّ اِشاں، بیا چاریں باریں ڈان کهئوٹئے چے کنگا اِنت
ڈان کیئوٹئے یکویی مسافرخانهئے مالکئے سرا اِنت که کدی باریں تهنا ببیت و منا دستا بَڈّا بِجنت، تان من آفیشَلی شَهسوارے بباں۔ انچو که مرد اپسانی بَنجاها شُت، ڈانا مَرد مان تَرّینت۔ پادان ای کَپت که من تئی پاداں هچ پئیما یله نکناں، تانکه تئو منا دستا بَڈّا نجنئے۔ مرد چه پیسرا سرپد اَت که ڈان سرا وش نه اِنت بله وهدے ڈان کھئوٹئے ای اے وڑا دیست، نوں یکیم بوت که پکّا ڈان گنوک اِنت۔ بله دلا گوشت ای۔ مرچی شپ وش گوَزیت گوں اے گنوکا۔ مردمانی واستا کندگئے سامانے هست۔
مردا دست پُشتا بَستنت، گوشت ای من تئی هالتا زاناں۔ من وت ورناییا شهسواری کتگ و ملک په ملک بوتگاں، په جنگا دِلے داتگ، نوں وَه من پیر آں۔ بله من تئی واهگا سرپد باں پرچا که شَهسواری دُنیائے شرتریں کار اِنت و تئو زانگ بئے که پوره په همے کارا جوڑ بوتگئے۔
ڈان کهئوٹیےآ جست کت که کلاتئے کلیسا کجا اِنت که من وتی جنگی پوشاکاں شپی همودا ایر کنان و سجهیں شپا همودا پانیگ باں، انچو که رسم اِنت که شهسوار چه وتی شهسوار بئیگا پیسر یک سرجمیں شپے وتی پوشاکاں پانَگ بیت۔ مسافرخانهئے مالکا گوشت ما کلیسا پروشتگ که نوک ای بندیں۔ تئو وتی جنگی پوشاکاں اے کلاتا هر جاگه که ترا دوست بیت، همودا انشپی ایر اِش کن۔
کلاتئے پیژگاها مزنیں درپے ایر اَت که هر مسافر که ادا اَتک، همیشیئے تها وتی دلوت ای آپ داتنت، ڈان کھئوٹئےآ وتی پوشاک همیشیئے تها کتنت۔ نوں وتی نیزه و اسپر ای زُرتنت و همدا گاٹ دئیگا بوت۔ شت بُرزا، اَتک جهلا۔ وهدے مردے اتک وتی دلوتانی آپ دئیگا، ته دیست ای که آسنی پوشاکے همے آپواری درپئے کَشا ایر اِنت۔ مردا ڈانئے پوشاک گپت و کمو کنزینت۔ ڈان چمودا چو سیاهکی گوَبزا سِست و نیزه ای جت مردئے سرَگا۔ مَرد بیهوش بوت و کَپت۔ دگه مردیا وتی هر آپ دئیگی اتنت، آییا هم ڈانئے دستا لَٹ وارت۔ مسافرخانهئے مردماں وهدے دیست که اے مرد گنوک اِنت و کَسا وتی نزّیکا نئیلیت، آ سجّها در اتکنت و پِر رِتکنت په ڈانا۔ ڈانا که دیست که درهیں مردم مُچّ اَنت و پِر رِتکگاَنت، آییا وتی ھئیالانی شهپری، دوسینا ال توبوس تئوار جت و گوشت: شَررنگیں التوبوسو، منا کُمک کن که ڈان کهئوٹئے سکیں بلاهیں مشکلےآ کپتگ۔ ایوک و تهنا اِنت و بلاهیں جنگے سرئے کپتگ۔ دوا کن که وشنام ببیت۔
دولسینائے تئوار جنگا رند ڈانئے همت کمو گیش بوت و پدا په جنگا چانگَڑو بوت۔ مردماں دیست که اے گنوکے، اگاں کرا رئوئے، بلکیـں مئے جندا جنت که زَهم و کاٹار اِنت۔ پمیشکا مردماں ڈان گوں سِنگاں مان بَست۔ ڈانا وتی اسپر دیما داشت و چه وتی جاگها نَکِنزِت۔
پدا آییا دیم گوں مردماں کت، و گوشت ای: شما درست لگور و گَدّار اِت۔ کلاتئے واجه ای تئوار جت و گوشت که تئو کَمزاتیں هاکمے ائے، تئو نزانئے که کلاتی واجهے گوں شهسئوارےآ چُش بئیگ نئیلیت۔ مسافرخانهئے مالکا مردم هکّل داتنت که اشیا بِل اِت، اے گنوکے، چه شما یکے بکُشیت مئیار شمئے سرا بیت۔
مسافرخانهئے مالک سرپدیں مردمے اَت، اَتک و ڈان کھئوٹئےئے کرا ماپی لوٹِت ای۔ گوشت ای منا ماپ کن، اے ناسرپد اَنت۔ تئو وتی پانیگیئے رَسم پورا کتگ۔ رَسمئے هسابا، نوں تئو په ناییٹ هڈّ یا شَهسئواریا تئیار ائے۔ مسافرخانهئے مالکا چه وتی کیسگا، ھر و دلوتانی کڑب و چَلّانی هسابداریئے کتابُک در کت که بزاں شهسوارانی اَهد زورگئے کتاب اِنت۔ ڈان کیئوٹئے کونڈان کپت، و شھسواری سئوگند ای وارت. هما دویں بهابدنان، یکیا ڈانئے زَهم داشتگ ات، دومیا اِسپَر۔
چه سئوگندئے رَسمئے هلاسیا رند، ڈانا دوینانی نام جُست کتنت۔ آهاں وتی نام داتنت۔ یکیا گوشت منی پت موچیے، دومیگا گوشت که منی پتا جِنتِرے هست۔ گڑا ڈانا گوشتنت که مرچیگا رَند شما وتی نامانی دیما ڈانا پِر کن اِت۔ شما که منی ناییٹ هڈ کُمک کتگ و اے رسما بهر زرتگ، شما نوں منی انانا اِت۔ آهاں وتی کندگ داشت و گوشت، واجه ما هر کجا ببئیں، مئے واجه و مئے هاکم مرچیگا رَند تئو ائے و ما تئی رَیَت ایں۔
مسافرخانهئے مالکا چه ڈانا وتی جان چُٹّینگی اَت، پمیشکا چه ڈانا زرانی جُست ای هم نکت۔ ڈان که نوں وتی دلا سرٹیفاییڈ شهسوارے اَت، آییا وتی نادمداریں اپس چاردست و پاد کت و چه مسافرخانها در کپت، په نوکیں جنگ و ایڈوِنچَرئے شوهازا۔ سانچۆ پانزا ھر اڈونچرئے تها گوں وتی هرا گون انت.
ڈان کهئوٹئے و سانچۆ پانزائے کردار هر چاگردا هست انت۔ ڈانئے وڑیں مردما لگیت که آ یک عظیمتریں مکسدےۓ واستا پیداک بوتگ اَنت۔ دنیائے امن و ایمنی ببیت یا انساپ، بس هما ای آورت کنت۔ مسلَن، ڈان سرپد بیت که اِندگه سجهیں مردم دروگبند، دُز، گَدّار اَنت، چه انسانیت و آییئے هکیکی والیوزاں روگردان اَنت۔ و اگاں همے مردمانی تها کسے ڈانئے دیما راستیا بیان کنگئے کوشش بکنت، آییا چه آییئے هئیالی دنیایا کَشّگئے کوشش بکنت، گڑا ڈان آییئے کُشگا سر گیپت۔ شَرتریں مسال هما ملکانی هاکم اَنت که ڈکٹئیٹر جوڑ بوتگ اَنت، وتی مردمانی سرا په زور هاکمی کنگا اَنت۔
وهدے تاکت اِش دستا اِنت، آهانی هئیالا هر هما فرد که گوں آیاں اختلاف داریت، آهانی دژمن اِنت۔ برے برے انچو ڈانئے وڑا اگاں هکیکی دژمن، دیهه و بلاه یا که کلات و شررنگیں ماشوک مبیت، گڑا وتی دلا اِشاں جوڑ کننت۔ هما چاگرد که وتی جندئے گوما ایماندار بنت، وتی مسلهانی گوما ایماندار بنت، گڑا آ وتی مسلهانی باروا په ایمانداری گپ کننت۔ برے برے انچیں وهد کئیت که لهتیں جاگها نئوَشّیں پئیسله یا نئوَشّیں هکیکت گوں مردما دیم په دیم بیت۔ اگاں ڈان کھئوٹئےئے پئیمیں گنوکے بوت، آ جنگا سر گیپت۔ اگاں سرپدیں مردمے بوت، گڑا هکیکتا مَنّیت و وتی سرا کپتگیں مشکلا گوں اَکل و هوش گیشینیت۔
نون گپ مئیکسیکئوئے گوریلا کمانڈرئے، که آییئے ناما کَس نزانت، آییئے دیم کَسا ندیستگ، آ پرچا ڈان کھئوٹا چو بایبلا وانیت۔
منی دل، ھر کس که چه سیاست و تاکتئے پیچ و تاباں سرپد انت آ مردم اے گپا اوں زانت که شُهرت و تاکت شَر شَرّیں مردما ڈان کھئوٹئے جوڑ کنت و برے برے مردم وتی دلا سرپد بیت که من سار آن و اندگه سجهیں دنیا گنوک اِنت۔ سب کمانڈنٹ مارکئوسئے اوں تکریبَن تُرسے همیش اِنت که اے سپرا یک انچیں وهدے مئیئیت که آ ڈان کیئوٹئے ببیت و آییئے جند اَنگه سرپد مبیت۔ ڈان کهئوٹئے، سب کمانڈنٹ مارکئوسئے سرونا اوں پمیشکا ایر اِنت که وهدے شُهرت و تاکت آییا چو ڈانا گنوک بکنت گڑا ڈان کیئوٹئے آییا ترانگا بگیجیت که واجه وتی کَدّا پجّاه بیار۔ پمیشکا منی گوں درستیں سنگتاں دزبندی همیش اِنت که کَسے که سیاست کنت، باید اِنت ڈان کهئوٹئےآ لازم بوانیت۔
نوں بیا پدا کائیں منی هما دویں سیادانی باروا شمارا دگه کِسّهے گوَشاں۔ میر دوز مهمد و آییئے برات میر یار مهمد وتی دئوراں کوئیتا کارا بوتگ اَنت۔ وهدے عراقا نئوَدئے دهکّا کوئیتئے سرا اُرش کت گڑا هر شپ میر دوز مهمد و یار مهمد سانویں ریڈیو بی بی سی اربیئے سرا کت و نیوز گوش داشت و بازارئے مردم جنگئے هال داتنت که چے دیمروی بوتگ، کئے جنگا کَٹّگا اِنت۔ چیا که آ وهدا انٹرنیٹ نیست اَت و نه که میتگئے مردماں اردو زانت، پمیشکا هرچی که بی بی سی اربیا گوَشت، و هما وڑا که میراں ترجمه کت، راستی هما اَت۔
میر دوز مهمد و میر یار مهمد هسٹریئے ورژنا، صدام جنگا کَٹّگا اَت و صدام انگه دیما رئوگا اَت په اندگه خلیجی ملکانی گِرَگا۔ صدام چوں که بلوچانی فئیوَرِٹ بوتگ اَت، پمیشکا میراں اے هم گوَشت که صدامئے فئوجئے دیما امریکه داشت کنگا نه اِنت۔ اگاں میر دوز مهمد و میر یار مهمدئے بازارئے مردماں مرچی جست بکنئے، گڑا آهانی متابکا صداما جنگ کَٹّتگ۔ پمیشکا ما یک برے پدا دزبندی کناں گوں وتی مردماں که بچار، اے ڈان کیئوٹئے مبئیت۔ اگاں بئے، کم از کم شمئے جند سرپد ببیت۔ چش مبیت که سجهیں دنیائے مردم سرپد ببنت که شما گنوک اِت، بس شمئے جند سهی مبیت۔ اگاں موه رست، گڑا گوں ڈان کیئوٹئے و وتی سیاد میر دوز مهمد و میر یار مهمد سانچۆ پانزائے کسّهاں پدا یک برے گندیں۔
میر و مَلّیں شهسئوار، زندگ باتنت۔
Sameer Mehrab is a writer and co-founder of Balochistan Times. He often depicts Balochistan's socio-political dilemmas in his fiction and poetry. He is based in Canada.
