جنگ راجاں جوڑ ہم کنت ءُ کروجیت ہم۔ دنیا ءِ گیشتریں شَرّیں کار ہم جنگانی برکت ءَ بوتگ انت ءُ مستریں تباہی ہم جنگاں آٰئوروتگ انت۔ امریکہ 1940 ءَ پیسر وار بیتگ، مہلوکات پہ چُنڈے نانءَ یک ٹانگ ءَ اوشتاتگ۔ بلے ہمے ملک دومی جہانی جنگ ءِ برکت ءَ دنیا ءِ کروسء یک ٹانگ بیت، روچء مرچی آئی ءَ کِیچّ ءُ تُوتّ پِر نیست۔ برطانیہ ءِ تہا جنین اولی جہانی جنگ ءَ پیسر بے دزرس بیتگ انت۔ ناں آہاں ووٹ ءِ ہک بیتگ ناں کار ءِ اجازت۔ بلے اولی جہانی جنگ ءَ کساس یک ملین برطانوی مردین آدم بیران بیت ءُ دو ملین زدگ ءُ زامبیل۔ لکّاں دگہ گار ءُ گور بیت۔ ہمے کمّی ءِ پُر کَنگ ءَ جنین دیما کاینت۔ آہان ءَ کار دیگ بیت ءُ دیمترا ووٹ ءِ ہَک۔ جنین آدم ءِ دیمرئی ءَ جنگ ءِ بلاہیں دستے مان بیتگ۔ ٹیلیفون ہم جنگی زرورتانی واستا جوڑ کنگ بیت۔
دنیا ءِ مستریں تباہی ہم جنگاں آئورتگ انت۔ دِنگیں مُلک جنگانی تہا سر ءُ چیر بیتگ انت ءُ چہ دنیا ءِ نکشہ ءَ دَراتکگ انت۔ سوویت یونین دومی جہانی جنگ ءَ رند امریکہ ءِ برابریں تاگتے بیت۔ بلے جنگ ءُ جدلانی آسر ءَ ہمینچو ٹُکُّرءَ بہرءُ بانگ بیت کہ ہساب اِش گران انت۔ الیگزینڈریا ءِ لائبریری دنیا ءِ مستریں کتابی جاگہ بیت۔ 641 ءَ وہدے مسلمان الیگزینڈریا ءَ گِرنت گڑا ہمے لائبریری ءَ آس ماندارَنت۔ ہزاراں سالانی زانت پُر بیت ءُ پہ مدامی گار بیت۔ منگولاں چائنا ءُ بغداد ءَ لکّاں کتاب آس دات۔ بے ہساب مردم پہ بے دردی کُشت۔ مرچیگیں روچ ءَ داعش، سیریا ءُ عراق ءِ تہا کوَہن تریں تہذیبی چیدگاں کروجگا انت۔
جنگ چہ انسانی تاریخ ءِ بندات ءَ گون انت۔ انسان ءَ بے جنگ ءَ نہ بیت۔ برے وتی پہریزگ ءِ واستا جنگ کنت ءُ برے لُٹ ءُ پُل ءِ۔ بلوچ ہم بے جنگ ءَ نہ بیتگ انت۔ وہداں پہ لُٹءُ پُل گوں دومی راجاں پیڑاِتگ انت ءُ مرچی وتی ڈیہہ ءِ پہریزگ ءَ گوں پاکستان ءُ ایران ءَ سَر پہ سر انت۔ بلے دنیگہ چَرے جنگاں بلوچاں کجام سیت ءُ نپ رستگ ءُ چے تاوان؟ نوشیروان ءِ گوماں جنگ کننت، آسر ہمیش بیت کہ لڈّ ءُ بارے سر اِش کپیت۔ وتی بُنی ہلک ءُ دَمَگاں یلہ کننت ءُ مرچیگیں بلوچستان ءَ کاینت ءُ آباد بنت۔ رند ءُ لاشار ہم وت ماں وتا مِڑَنت۔ آسر ہمیش کہ یکے ءِ سر پنجاب ءَ کپیت ءُ یکے ءِ سندھ ءَ ۔ عمان ءُ یمن ءِ جنگ ءَ ہم ہزاراں بلوچ وتارا کوشارینیت۔ چے سیت اِش رسیت بیدء لہتیں مَشکتی پاسپورٹ ءَ؟
خانء کلات مہراب خان گوں انگریزاں جنگ کنت۔ انگریز، کلات ءَ گرنت بلے جنگ ءَ داشت نہ کننت۔ گڈ سرا آ لاچار بنت کہ بلوچستان ءِ وتواکی ءَ بہ منّنت۔ اگں بلوچاں سیتّے رستگ تہنا ہمے جنگ ءَ۔
مرچیگیں جنگ ءَ بلوچ ءَ چے رسیت، اشی ءِ پیشگوئی گران انت۔ اگں بلوچ جنگ ءَ شر داریت تہ آجو بیت، وتی ڈیہہ ءِ واجہ بیت، وشہال ءُ آباد بیت۔ وگں ناں لٹ وارت، دگہ سد سال پُشت ءَ رئوت۔ جنگ ءِ آسرءَ جنگ ءِ وڑ ءُ پیم گیشینیت۔
وہدے کہ بلوچاں اے جنگ بندات کت، آہانی دشمن پاکستانی فوج ات، ایران ات۔ ہمے مردماں کہ جنگ ءِ شور کتگ ات، آ وت ماں وتا ہمدل ءُ ہمسِتک اتنت، آہانی گپ یکے ات۔ مرچی ہمے مردماں پاکستان ءُ ایران بیہال کتگ انت، پہ یکے دومی ءَ دنتان درْشنت۔ وتی دشمن وت جوڑ بیتگ انت۔
شہید نواب اکبر بُگٹی ءَ پیسرا گوں بلوچستان ءِ آجوئی ءِ جنگ ءَ کار نہ بیتگ۔ بلے شہید غلام محمد ءُ شہید بالاچ ءَ آ نزیک آئورت، گوں وتا ہوار گیتک، وتی سروک کُت۔ اے ہما وہد ات کہ بلوچ سروک، پاکستان ءِ ہلاپ ءَ بلوچاں یجّا کنگا اتنت۔ تپاکی ءِ زمانگ ات۔ اگں پاکستان ءَ پروپگینڈہ کُت کہ بالاچ مری براہندگ بگٹی ءَ کوشارینتگ، کسّ ءَ باور نہ کُت۔ نواب بگٹی کہ جنَگ بیت، گڑا مند تاں کراچی ءِ بلوچ پاد کاینت۔ غلام محمد ءِ جَنگ ءَ بی۔آر۔پی نہ گشیت کہ بی۔این۔ایم ءِ سروک بیتگ پمیشکا مارا کار نیست۔ حیربیار اے گپ ءَ نہ کنت کہ مکران ءِ مردم بیتگ۔ درست یک توار ءُ یک گام بنت پاکستان ءَ ہمے پیگام ءِ دیگ ءَ کہ تو مئےسروکے جتگ، پریشی ءَ مئے جُنز تیز تر بیت، سُست نہ ترّیت۔
بلے اگں مرچی مشکے ءَ آپریشن بیت، ڈیرہ بُگٹی گشیت مارا کار نیست۔ اگں یک پارٹی ءِ سرمچارے شہید کنگ بیت دومی پارٹی گُشیت وتی بدیں کارانی دیناں شُتگ۔ کوہلو ءَ اگں پاکستان آس روک بکنت، خضدار بے وانک انت۔
مرچی بلوچ نویسکار پاکستان ءِ ہلاپ ءَ کم ءُ یکے دومی ءِ ہلاپ ءَ گیش نبشتہ کنگا انت۔ ہمے کلم کہ دنیا ءَ پاکستان ءِ بدماشیانی ہال دیگ ءَ کار بندگ بہ بیت، پہ یکے دومی ءِ ایر جَنگ ءَ سیاہی ئےِ ہلاس انت۔ مرچیگیں جنگ اتکگ ءُ لیڈری ءَ پش کپتگ ۔ ”پلانی مستریں لیڈرے ءُ پلانی کستریں“۔
اے جنگ ءَ بلوچاں سک باز دیمونی داتگ۔ ہزاراں گِچینی مردم شہید کنگ بیتگ۔ ہزاراں دنیگہ بیگواہ انت۔ جن جنوزام بیتگ انت ءُ چُک چورہ۔ دگہ ہزاراں ورنا دَرانڈیہہ بیتگ۔ پرے اوست ءَ کہ بلوچ یک روچے آجو بیت۔ اے قربانی پہ مردماںی لیڈر کنگ ءِ واستا دیگ نہ بیتگ انت۔
پاکستان، بلوچ جہدکارانی شہید کنگ ءِ وہد ءَ پَرک ءُ درک نہ کنت۔ پاکستانی فوجی نہ گشیت کہ اے پلاں پارٹی ءِ مردم انت پمشکہ اشی ءَ کمتر تیر جَنگ بہ بیت۔ پراہاں ما درست دژمن ایں۔ بائد ما وت ماں وتا ہم پرک ءُ درک مہ کنیں۔
بلوچستان آجو بات۔
