ماسٹرایوب من اولی رند ءَ ہما روچ ءَ دیست کہ ریک لینے گون ات ئےِ ءُ مئے بازار(ڈڈئے دشت) ءَ پہ سمات ءِ روپگءَ اَتک۔ آ جمعہ ءِ روچ ات ءُ اسکول ءَ چُٹّی اَت۔ ڈرائیونگ ءِ ہُب ءَ آئی ءَ مدام ہمے روچ ءَ وتی گہارزتک استاد اقبال ءِ ریک لین پچ گپت ءُ چہ نوک آباد، تربت، ءَ مئے بازار ءَ گرد ءُ ترَ ءَاتک۔ سمات ءِ روپگ نامہے بوتگ۔

وہدے ایوب واتر بُوت گڑا منا مات ءَ گون کت گوں کہ ناکوءِ لوگءَ برؤ۔

ریک لین ءَ کہ ڈڈئے ءِ کورمٹّات انجن ءَ گُرگُرّے ءِ توارچست بُوت۔ ماسٹرءَ ہما دمان ءَ گاڑی یک کرّکت ءُ اوشتات۔ پورا چوہیلی کاپٹرءَ توارءَ اَت۔ ”گاڑی ءِ انجن ءَ گوات زُرتہ۔ چومہ بیت بہ ترْکّیت،“ ماسٹر ءَ گوْشت۔

ریک لین ءِ کلینڈر بمبوءَ ماسٹرپَرمات کہ بانٹ ءَ پچ کن بچار بلکیں دگہ مسئلہے۔ بلے ماسٹرءَ نہ مَنّ اِت۔ ”چومہ بیت کہ بہ ترکیت ءُ ما درست بہ مریں“۔

ماسٹرءَ گشت کہ چہ شہر ءَ مِستری یے آرگ بہ بیت۔

ماسٹرءُ بمبو گاڑی ءَ پانگ بوت انت ءُ من لہتیں مردمانی ہمراہیءَ پیادگ تربت ءَ روان بوتاں۔اے وہدی کہ ما سرگپتیں بیگہ ءِ 4 بج ات۔ شپ ءِ 8 بجءَ ما مُرگاپ ءِ نزیک ءَ رستیں۔ چہ ہود ءَ مارا یک پیکپ گاڑی یےءَ تربت ءَ بُرت ءُ سرکت۔

وہدے ما لوگ ءَ سربوتیں داں دیست کہ ریک لین پیسرءَ لوگ ءِ دپ ءَ اوشتاتگ۔ بمبوءَ مارا ہال دات کہ ماسٹرءَ آ گاڑی ءِ بانٹ ءِ دست جنگ ءَ نئشتگ بلے آئی ءَ جاہلی کتگ ءُ بانٹ پچ کتگ۔ ریڈی ایٹرءِ پنکہ ءَ یک پلاسٹکے اڑِتگ۔ ”آ من دُورکت۔ پدا ماسٹرءَ کہ گاڑی اسٹارٹ کت داں گاڑی بروبرانت“۔

ماسٹرایوب نیپ ءِ وہد ءَ ٹیچری ءَ لگّیت۔ آ وہد ءَ اُمرءَ کسان بیت ءُ پنچ کلاس پاسے بیت۔ یک روچے آ وتی ٹالکی سائیکل ءِ سرا لوگانی نزّیک ءِ کورءِ کرّا وتی سائیکل ءِ پنچرءَ گرگ ءَ بیت داں یکّے کئیت ہال ئےِ دنت کہ ترا پہ اسکول ءَ ماسٹری ءِ واستا زورگ بوتگ، باندا دپترءَ وتی نام ءِ لکّارینگ ءَ بیا۔

 وہدے من پنچ پاس کت ءُ گیشتری وانگ ءِ ہاترا کیچ ءَ اتکاں گڑا من ناکو ءِ لوگ ءَ اتاںءُ ماسٹرءِ لوگ ہم ہمے یکّیں کمپان ءِ تہا اَت۔

یک روچے ما اسکول ءَ چُٹّی کت ءُ لوگءَ سربوتیں داں دیست کہ ماسٹر لوگ ءِ کمپان ءِ دپ ءَ مئے وداریگ انت۔ آئی ءِ دست ءَ لہتیں چکمک اتنت۔ مارا درستاناں یک یکے دات ءُ گشت ئےِ کہ منی ہمراہ بہ بِت۔ مارا درستاں برت ءُ وتی گہار ءِ لوگ ءِ دپ ءَ چیزے ءِ شوہازگ پرمات۔

داں دیراں ما ہمے چکمک لوگ ءِ دپ ءِ ہاکانی تہا ترّینت انت بلے مارا ہچ دست نہ کپت۔ ما نزانت کہ ما چے شوہاز کنگ ءَ ایں بلے ما درست پہ دل ءُ سِتک ہمے کارءَ کنگ ءَ اتیں۔

رندا گہاراتک ءُ جست ئےِ کت کہ”شما چی کنگءَ ئے؟ اے نوکیں لئیبے شما بنگیج کتگ زاناں۔؟“ ماسٹرءَ پسہ دات: ”منی دست ءَ اِدا گُد دوچی سوچنے کپتگ ءُ گاربوتہ۔ ما ہمائیءَ شوھازکنگءَ ایں۔ چومہ بی سوچن کسے ءِ پاد ءَ بہ گُرچیت“۔

گھارءَ گشت : ”آ وَ من مہلہ چتگ“۔

ماسٹرمدام سہب ءَ چہ لوگ ءَ دراتک پہ تچگ اسکول ءَ شُت۔ کَس اے گواہی ءَ نہ دنت کہ آئی ءَ سہباں ماسٹر پہ گام  اسکول ءِ روگ ءَ دیستگ۔ ماسٹرءِ گوْشگ ہمے بوتہ کہ سہب ءِ سرا ورزش ءُ تچگ مردم ءِ واستا پائدگ مند انت۔ تچگ ءِ واستا آئی ءَ مدام مزنیں بُوٹ پاد ءَ کُتگ۔

برے برے چہ لوگ ءِ دپ ءِ چات ءَ دو ڈول آپ ئےِ کش اتگ ءُ وتی سرءَ پرّیتکگ، پدا پہ تچگ دراتکگ۔ داں اسکول ءَ ماسٹر ءِ گُد ہُشک بوتگ انت۔

بلوچی سوتیانی تہ ءَ آئی ءَ بیکہ سبزل سامگی ءَ کس گوش نداشتگ۔ آسبزل سامگی ءِ مزنیں شیدای یے ءُ ہما وہد ءَ کہ سبزل تربت ءَ بوتگ، آ ہر وہد ءَ سبزل ءِ چارگ ءَ شُتگ۔ آئی ءِ زندگی ءَ سبزل سامگی ءُ بی بی سی اردو مدامی ہمراہ بوتگ انت۔

بی بی سی ءِ دراہیں پروگرام ئےِ گوشداشتگ انت۔ شپ ءِ سیربین پروگرام ءِ گوشدارگ ءَ آ مبارک ءِ بیٹک ءَ شُتگ۔ مبارک آئی ءِ کسانی ءِ سنگت ءُ ہمساہگ انت۔

مبارک ءِ بیٹک ءَ سنگتانی ہمرائی ءَ ماسٹر ءَ بی بی سی گوشداشتگ ءُ پدا نشتگ ہمے ہالانی سرا چمشانک داتگ۔

آئی ءَ بی بی سی ٹیم ءِ دراہینانی اکس وتی پُتینکاں پہریزاتگ ءُ ایرکتگ انت ءُ ہرنوکیں مردم ءَ ہمےاکس الّم پیشداشتگ انت۔ ماہ پارہ صفدر،نعیمہ احمد مہجور،رضاعلی عابدی ءُ دگہ لہتیں ماسٹر ءِ دلدوستیں ہالوان بوتگ انت۔

یک روچے لہتیں مردم بیٹک ءَ نندوک ءُ بَنگ شرّکنگ ءَ بنت۔ ماسٹرہمدا کیت ءُ ساڑی بیت داں گندیت کہ مردم شیر، بادام، پستہ ءُ ایدگہ چیزاں کوٹگ ءُ درشگءَ انت۔ جست کنت کہ چی انت۔ آ گوشنت اے بنگ انت۔ گڑا ماسٹر درّائینیت: ”من بنگءِ نام اش کتگ بلے مرچی گندگ ءَ منی ہیال ءَ اے سکّیں تاکتی چیزے“۔

دوگلاس ورگ ءَ رند بنگ ئےِ گرانت۔ شُرو بیت بی بی سی ءِ زاہ دیگ ءَ۔ پدا ہرچی کہ ماسٹرءِ دپ ءَ درکئیت، ہما کہ گنتریں زاہ بنت ہماہاں پہ بی بی سی ءَ دنت۔ ہمے نشہ ءِ درمیان ءَ ماسٹرمُسلّہ ءَ پچ کنت ءُ نماز وانیت۔ مردم ہیران بنت کہ اے نماز ءِ وہد نہ انت۔ لہتیں مردم گوشیت کہ زیادہ ئیں بی بی سی ءِ گوشدارگ ءَ ماسٹر ٹَگلِتگ۔ بلے لوگ ءِ مردم ہمے گوشنت کہ بگندئے جِنّےءَ شہمات کتگ۔

رندا ڈاکٹرے کارانت۔ آدراہیں جاوراں سرپد بوگ ءَ رند ماسٹرءَ را سوچنے جنت ءُ دوا درمان دنت۔

آ روچ ءَ رند ماسٹر پہک بدل بیت۔ بی بی سی ءُ مبارک ءِ بیٹک چہ ماسٹرءَ دُوربنت۔ ماسٹراسکول ءَ پد وتی گیشتری وہد ءَ مسیتءَ گوازینیت۔

یک روچے ما ناکو ءِ ڈگارءَ نشتگ اتیں کہ ماسٹراتک۔ داس ءُ چادر ئےِ گون اتنت ءُ نشت کاہ ءِ رُنَگ ءَ۔

دہکانءَ گوْشت: ”ماسٹرتو کاہاں چے کنۓ؟ترا وَ گوک ءُ پَسے نیست“۔

ماسٹرءَ درّاہینت: ”شمارا دنیا ءِ پکرانت۔ نمازنہ وان ات۔ شما کجا سرپد بئے کہ دین ءِ بارہ ءَ چے بیگءَ اِنت۔ مرچی مئے مسیت ءَ لہتیں اللہ ءِ مردم (بزاں تبلیگی) اتکگ۔ آہاں ہرگون۔ اے کاہ ہماہانیگ انت“۔

دہکانءَ ٹہک دات: ”ماسٹرباریں اے لاگ انت کہ مادیان“۔

ماسٹرءَ کمّے نُرنڈ ات ءُ پدا کاہان ءَ زرت ءُ شُت۔

اے دراہیں گپّاں مرچی بیست سال ءَ بُرز انت۔

یک جون 2016 ءَ سہب ءِ 5:30 ءَ ماسٹر وہدے مُسلّہ ءِ سرا نماز وانگ ءَ بیت داں پاکستانی اُرد لوگ ءَ مان رچ انت ءُ ماسٹرءَ آوارجننت۔

ماسٹرءَ دیریں سرا بروبرنہ انت ءُ دگہ شکمی نادراہی یے ہم است انت ئےِ کہ لاپءَ چہ ہون کئیت۔

نزاناں ماسٹرایوب کہ آئی ءَ وتی زند ءِ چلّ سال پہ چُکّانی وانینگ ءَ گوازینتگ، پیراں سالی ءُ نادراہی ءَ زندان ءَ کجام ہالءَ انت۔

Hasil Noor

+ posts

This author does not have any more posts.