منی سر پر نبیت ساریءَ چمپل کئیاءُ چون اَڈ کتگ۔ آ مردمءِ پاد، برپیں زمینےءِ سرا بوتگ اَنت چو کہ یورپءِ برپیں زمین اِنت یا کہ تپستگیں زمینءِ چو کہ مئے دمگءِ تپستگیں زمین اِنت۔ یا آئیءِ پاد کنٹگاں جیر جیر کتگ اَنتءُ ہونءُ چکار بوتگ اَنت۔ چے بوتگ گوں آئیءَ کہ چمپل اڈ کنگءِ ہیال آئیءِ دلءَ آتکگ۔
البتہ یک وڑے وَ بوتگ نا۔ بلے ہرچے بوتگ، بوتگ، منا چے۔ منا مکسد وَ چمپل۔ چمپل وَ منا پادءَ۔ سارت بیت یا گرم۔
بلئے راستی اے چمپلءُ پادءِ سیادی دیریگیں سیادی یے۔ چمپل پاد لوٹیتءُ پاد، چمپل۔
کندگ کئیت منا وتی جندءِ گپانی سرا۔ اینچو سرہال است، من چمپلءِ بڈّءَ کپتگاں۔ بلے پدا ہم اگاں ہیال بکنئے، اے چہ درستاں مستریں سرہال بوت کنت۔
چیا کہ انسانءِ گرءُ دار گوں دو چیزءَ اِنت، یکے گپ دومی کرد (عمل)۔ انسان پہ دپ گپ کنت بلے ہر عملے کہ کنت آئیءِ بنگیج گوں اولی گامءَ بیت، شرّیں کارے بیت یا ہرابیں، آئیءِ پاد اَنت کہ آئیءَ دیما برَنت۔
چو کہ کسے مندرءُ مسیتےءَ پہ وتی وتی ہدایانی عبادتءَ رئوت ( بلے پاکستانءُ ایرانءُ اِندگہ لہتیں مسلمانیءُ کاپری ملکاں مسیتءُ مندرءَ بے چمپلءُ سواسءَ برو اِت، چیا کہ دُزّاں مرچاں ہمے جاگہاں کمین کتگ)، ءُ پدا گپ اِش اِنت کہ ہمک گامءَ آ چست کنت، آئیءَ چمپل پاداءُ آئیءِ پاداں پیش، آئیءِ چمپل چست بنت۔ ءُ ہمے بوٹءُ چمپلءِ سرا وشیں انڈین تامُرے ہم جوڑ بوتگءُ اشیءِ سرا کسہے ہم است۔ چمپلءِ کسہ زانا یکے؟؟ اِنّا، باز اَنت۔ سک باز۔
ءُ چمپل، پاداں ایوکا چہ سارتیءُ گرمیءُ کنٹگءُ ڈلءُ ڈوکاں نَرکّینیت، پاداں زیبدار ہم کنت۔ انوں نیادیاں وڑ وڑیں چمپل، وڑ وڑیں رنگءُ دوشمءِ۔ چوناہیءَ انسانءِ برہداری چرآئیءِ پاداں زانگ بیت، ءُ پادانی زیبائیءَ چمپلانی مزنیں کردے۔ پدا سہرءُ ناسی دو انچیں رنگ اَنت کہ اے رنگ اگاں چمپلےءَ پر بوت گڑا آ چمپلءِ گپے دگہ۔ بلے چمپلءِ رنگءِ گچین کنگءَ مدام وتی پاداں بچار کہ کجام رنگ تئی پاداں گیش برہدار کنتءُ کجام گیش بَڈّئول۔
بلے اگں مردمءَ پہ دگرےءَ چمپل زورگی بِبیت گڑا چون بکنت؟ پدا کندگ اتک۔ اے واللہ گرانیں مسلہے ۔ آ ہمراہ بیتءُ تو زورئے وَ مسلہ (جیڑہ ) گران نبیت۔ اگاں گون نبوتءُ تو زُرت، گڑا چون کنئے؟ دگہ راہ وَ نیست، آئیءِ پادانی رنگءَ وتی ہیالءَ بدارءُ ہمائیءِ وڑیں بزور۔ فارسی بتلے است:
سیاہ اگر سرخ بہ پوشد خر بہ کندد۔
نوں اے یک بتلے فارسیءِ، چونائیءَ بلوچانی پوست کمّو سبزتِر اِنت چہ فارساں۔
بگندئے کَسے بگشیت، عندلیب، ترا زانا اے چمپلءِ سرہالءَ ابید دگہ سرہال نَرَسِت؟
گڑا من پسوئَے ساریءَ دیاں کہ بچار من ساریءَ گشت کہ اگاں ہمک کارءَ نا، بلے گیشتریں عملانی واستا ترا وتی گام چست کنگ لوٹنت۔ نَگشنت کہ: قدم بڑھاؤ۔۔۔ ہم تمھارے ساتھ ہیں؟؟ گڑا آ کہ ہر گامے چست کنت، آ بے چمپلءَ وَ بوت نکنت۔ ابید چمپلءَ آ بزگءِ پاد زدگ بنت۔
بچار کسے ترا ہاسیں جاگہےءَ برگی ببیتءُ آئیءِ کرّا چمپل مبیت، گڑا تو مجبور بئے کہ پر آئیءَ چمپلءِ بستءُ بندءَ بکنئے۔ ءُ مہلوک مرچاں وتی مہگونگاں سینڈل پہ سوگاتی ہم دنت کہ چریشیءَ آیانی مہر گیشتر ودّیتءُ آ گوں یکے دومیءَ نزیکتر بنت۔ نوں آ چینچو نزیک بنت پہ سینڈلےءِ سوگاتءَ، اے نوں ہمایانی جیڑہ اِنت مئے نہ اِنت۔
چوناہیءَ چمپل پہ کم شرپءُ بے ازت کنگءِ ہاترا ہم پیشدارگ بیت۔ ڈَنّی ملکاں مشرّف، بلوچاں چمپل جت۔ ہاہاہا۔ وشیں گپے۔
بھٹوءِ دورءَ یک جلسہ یےءَ یکے بھٹوءَ چمپل پیش داریت گڑا بھٹو ءَ گپ اے وڑا ترینت:
ہاں، شما گشئے کہ چمپلءِ نیاد باز اِنتءُ ارزان ببیت۔ شر، وہدے منی حکومتی بیت گڑا من اشیءِ نیادءَ دور دیاں۔
نو ہما بوت کہ سد ءُ پنجاہ کلدار ءَ ہم سینڈل ءُ چمپل رسیت ءُ کم نیاد ءَ عاشق وتی مہگونگاں سوگات دات کننت۔
یک سالے عراقءَ الزیدی نامیں مردےءَ امریکہءِ صدربشءَ چمپلے جت، سیکنڈانی تہا مشہور بوت۔
چمپلانی انچو کہ بازیں رنگءُ دروشم انت، ہمے وڑا بازیں نام اش ہم است۔ مئے دمگءَ تُری سینڈلے بیت یا چمپلے، بس چمپل گشگ بیت۔ بلے چوناہیءَ چمپلءَ بلوچیءَ سواس گشنت بلے ما چو کہ سواس بس ہماہیءَ گشیں کہ گوں پیشءَ جوڑ بوتگءُ اے دگر دڑہآ چمپل گشگ بنت۔
ءُ پدا جیڑہ سینڈلءِ بیت کہ چمپلءِ، جیڑہ وَ جیڑہ اِنت۔
ءُ زیات مجیڑ تو بس چمپلاں پادءَ کنءُ بیا یا برئو۔
