مئےشُمئے تھا واجهێں پاکستانا لھتێں سِلّێں نادراهی مان کتگ، ھمے وڑا گِندئے شپی مکسک مردمێا بوارت و آییا ملیریا بدنت۔ و اے نادراهی شِنگ اَنت، مارا چه تھا وران و هلاس کنان اَنت، چه مردُمیئے کَٹّا بران اَنت، چۆ که لُٹّ و پُل، بےایمانی، زۆراوَری، کُشت و کۆش، مزهبی انتها پسندی، نسل پرستی، مَزَنمردی، کرَپشن. چَمّ و زاهِرا ماشُما درست زْرِنگ و بَرۆبر اێں پمێشکا مارا سَما نبیت که مئے تها چُشێں نادراهیے هست۔ پاکستانا مُدام یک یک بلۆچے زُرتگ و مئے چاگردا اے نادراهیئے جراسیمانی مان کنگئے وسیله کرتگ، تانکه ما اگن اے نادراهیانی بابتا بِزانێں ھم، گُڑا ھمے بلۆچا مئیاریگ بکنێں (و وتیگ وَه کَسا دِلَ نبنت)۔
اِدا مئے مُلّا و لیڈر، دُزّ و نِشه بھا کنۆک شپی مکسکئے بِستارا کار کنَگا اَنت۔ مُلّایا جنێنئے کَرنانی دۆدانی بندیگ کنگ و مزهبی انتها پسندیئے جراسیمئے پُجّارێنَگئے زِمهواری گۆن اِنت، لیڈرا زَرواری، کرپشن، بےایمانیئے، و ڈیتھ اسکواڈئے مردُماں کُشت و کۆش، دُزّی و ڈُنگی، مزنمردی و نِشه‌آماچیئے۔لَس مھلوک وَه سک سادگ و بزّگێں مردُمانی مُچیے۔ اشیا هرکَسَ کئیت و وتی نێمگا بَڈّ و گَلا کنت و وتی نێما بارت۔ مُلاّ اۆں ھمے پئیما ھپتگئے سرا جُمهئے رۆچا ساینس و آزات‌‌تبێں جنێنا کَکَرّیت و زَبرّیت گوَشئے مسیتئے پَنچێں اسپیکر ھمے واستا اێر کنگ بوتگ‌انت۔ دُنیائے تها ساینس و ٹِکنالوجیا باج بُرتگ و آیۆکێں وھد و زمانگ ساینس و ٹِکنالوجیئیگ اَنت۔ مُلّا ساینسئے ٹِکنالوجیا (اسپیکر، لئین، مُبائل) وتی آسراتیئے واستا زوریت بله ساینسا زاه و بَد کنانا مھلوکئے دپ و دێما جنت و گوشیت که شُمارا همشیا پِٹّێنتگ که شُما مرچاں مسیتا چندهَ ندئیێت۔
آیاں ھئو، اگن واجهێں مُلّایا اِشکُت که اے سادگێں مھلوکئے جنِک مرچاں تَرّ و گردَ کنت، وانَگی و چاگردی چِست و اێراں گۆن اِنت و دێمی نگِپتگ (آیانی دِلا اے جَنکانی بےپردَگی اِنت) انچۆ که جُمهئے رۆچ نَزّیکَ بیت، مُلا وتی وازئے چِن و لانچانَ کنت و لھتێں زمانگی کسه یات کنت تانکه مارا رد بدنت که پێشئے جنێں‌آدم چۆن ادب‌دار بوتگ‌انت۔ سادگێں مھلوکئے دل آپ بئیانَ بیت و وتی جنِکاں مکنَ کنت که دێمئے دَراهی گُناهے۔ یکرندے گوادرا جمایت اِسلامی والا زالبولے کُرانی آیتاں ترجُمه کنانا گوشیت که اسلاما جنێن و مردێنئے هَکّ برابر کُرتگ‌اَنت، بله مردێنی یک درجهے گیش کُتگ، شِرّی وَه ھما وھدا بیت که اے گپئے جنَگا پَد دُرستێں جنێن چاپ جنانَ بنت۔
بلۆچانی تھا زِگر و نمازئے منّۆگرانی تھا کُشت و کۆشا ھم واجه پَشت نکپتنت. زِگر کنۆک نمازیانی دستئے آپا نئوَرنت، نمازی زِگریاں کاپِرَ گوشنت و آیانی دستئے آپانَ نئوَرنت. اے گپا هم نجێڑنت که ما چه زِگری و نمازیا بئیگا پێش انسان اێں، بلۆچ اێں، یکے دومیئے وارِس اێں۔
مھلوک شُدیک اِنت، تُنّیگ اِنت، آپ نێست، لئین نێست، گریبی اِنت۔ کَسا چُکانی وانێنگئے گُنجایش نێست، بله مێتگئے میر و مُتبرانی بئیٹِکا ھمک شپ پاٹیئے سرۆکئے داوت اِنت و داوتا اگن پنچ پَس و 10 منجل بَٹ اَڈ نکُت، پارٹیئے سرۆک دلرنجَ بیت۔ پرچا که پارٹیا 50 دانَگ پۆسٹ و بئینک بئیلنسئے برۆبر کنگئے سئودا جتگ۔ اگن کَمے اینگُر آنگُر کُت، بزان اے دوێنَ نرسنت۔
لَس مھلوکئے کِرّا سیاست یک زاھے جۆڑ بوتگ پمێشکا کَسے پِلێنڈی، مُناپِکی، بےایمانی، داوا و جنگَ کنت، لَس مھلوکَ گوشیت: اے مزنێں سیاستے۔
اے سادگێں مھلوک نزانت که سیاست چه اے مێتگی میر و مُتبرانی چالاکی و مناپکیاں مستر و گهِتر، زانت و زانِشتئے یک پراهێں پِڑے۔
اے بَزّگێں مھلوکئے تُن و شُدئے جێڑه، زانت و وانگی جێڑه، اے واجهێں سیاستدان، زَرّانی مستریا لۆٹنت. اشاں که رسیت، آرامَ بنت و کپَنت۔
گوادر ببیت، تُربت ببیت، پنجگور یا خُضدار ببیت، واجه ڈیتھ اسکواڈ و اسمگلرانی بگل گوات اَنت، بَرۆت چَنگ اَنت، تُپنگ بَڈّا و مزَنێں گاڑیاں سئوار اَنت چکرَّنت، دُزّی و ڈُنگی، کُشت و کۆش اِشانی دۆستیگێں کار اَنت۔ واجهاں تُپنگ بڈّا داتگ و گوشتگ و رئوان داتگ‌‌اَںت که شُما گۆں اے مھلوکا هرچی کنێت، بکنێت، کَس شُمارا هِچ کُت نکنت۔ هر وڑێں نِشه بھا کنێت، بکنێت، کس شُمئے ناما نگیپت. اگن کَسێا شُمئے نام گِپت، منی کارڈا پێش دارێت، وت دپی بندَ بیت۔ اگن دپ بند نبوت، تئو اۆں گئیرت‌‌مَندێں بلۆچے ائے، کَسے که ترا جئواب دئیگا اِنت، بزاں تئیی بَرۆت جھل بوتنت، تئو بگاے بوتئے. جنێنے بیت یا چُکے، بُکُشی، ترا اجازت اِنت۔ اے بلۆچ، واجها اجازت داتگ که هرکَسا کُشئے بُکُش۔
اے بَزّگێں مھلوکئے کِرّا دگه چے هست ابێدِ چه ٹُکّرێں زمینێا که آییئے سرا نِشتگ؟ (بارێں ھمے ٹُکُّرێں زمین باندا مانیت یا نه) نه بُنُکّی آسراتیے، نه شَرّێں وانگ و زانَگے۔
اے پاکستانئے پێداگ کتگێں پُری اَنت، شَپی مکِسک اَنت. اشاں تُشے اۆں بَزّگَ نبیت و اے هۆنئے وَرَگا ساجۆ انت۔ اے تُشے اۆں بزّگێں مھلوکئے بابتا نجێڑنت، چۆں جێڑَنت؟ اِشانی اَکل و سَما بێگواه اِنت۔ بله اے دگه مهلوکا جێڑگی اِنت که چه وتی تها اے نارداهیان چۆں هلاسَ کنت؟ درۆگبَندی، بےایمانی و لالِچ، مزَنمَردی، مزهبی انتهاپسُندی هرکَسی تها که آتک، باید بجێڑیت که اے منی تۆکئے هما جراسیم اَنت که منی سرا په زانت مُشَگ بوتگ‌اَنت و وتا چه اِشان بِپهرێزیت۔
