(پاکستانا جِنسی تَشَدّد و بَدچَمّیئے سرا مھمد ھنیپئے کالم)
ما جانوَر اێں. هئیوان اێں. مارا چارراھانی سرا لۆنجان کنێت یا عمران خانئے پارمولهئے هِشابا مارا گْوَھتَگ کنێت. اگن اے کارا کرتَ نکنێت، وَه مارا چه پارک و بازارانی آیَگا بند کنێت. ماتاں بگوَشێت که مارا ادَب بدئیێت و شَرّیا برۆدێنێت. گُھاراں بگْوَشێت که جنێنانی بِستارئے سرا مئے دینا هرچی که آیَت و ھَدیس هست، سجّهێناں بوانێت و مئے گۆشاں دَم کنێت
کَسے بیئیت و مئے چَمّان بدۆچیت. کَسّے بیئیت و مئے دَستاں بِبندیت. کَسے بیئیت و مئے زبانا بگْوَجیت
کَسے بیئیت و مارا وڑے بکنت که ما مَردێن وَه ھِچّ کنگی نهاێں (و منی گئیرساینسی اَندازهئے ھسابا مَردی نُه سالئے اُمرا بِنداتَ بیت و تاں کَبرا گۆن اِنت). ما ھِچّ کرتَ نکنێں، چیا که ما وَه چُشێن مردم نهاێں
نه ما جنِکّێئے گُد دِرتَگاَنت، نه ما رَهگْوَزێں رَکشهێا سَر کپگ و جنِکّے دستا پِر کنَگئے جُهد کرتگ، نه ما چه زِدّا یکّێارا تێنزاپ پِر رێتکَگ، نه ما ٹیویا آتکگێن جنێن اِھوالکارے کھبَگ گْوَشتگ، نه ما کَسے لۆگا لۆٹاێنتگ و ھِلار کرتگ، نه ما بازارا گَردگئے وهدا اَنچۆ چَکّۆ بوتگێں که گَردِن بِرچیت، نه ما زندگیا وتی مات، گُھار، جَن یا دلبر جتگ. جنِکّ و بچکّئے دۆزداری وَه چۆناھا گئیراِسلامی اِنت و اے ملک کُجام نامئے سرا جۆڑ بوتگ؟ اے گَپّا وَه شما درُستَ زانێت
جِنسی دھشتگردیئے سرا مئے رئوِش ھما پئیم اِنت که تاں زمانگێا دھشتگردیئے بارئوا بوتگ که؛ یا وَه نێستاِنت. و اگن ھستاِنت، گڑا اے مسلمانی کارے نهاِنت۔ اے سازِشے. مارا کُشَگ مئے مُلکارا بَنّام کنگئے پَندَلے
ھپتاد ھزار مردمئے کۆشارێنَگ و ھزاران مردمئے بێگواه کناێنگا پد هم ما گوَشان اَتێں که ما وَه چُشێن مردم نهاێں. بلکێن اَنچێں مردم اێں، بله درُست چُش نهاێں
دھشتگردیئے شکار بوتگێں مردم ما بلکێں اے واستا ھساب کرتگاَنت که تیر و بمب تئوارَ کننت و چۆ که جنسی دھشتگردیئے بُنزِه مئے لۆگ اَنت و لۆگ پاکێن جاگھے، پمێشکا چه لۆگا تئوار درَ نئیئیت. ھردێن جنێنی جۆنے دست بکپیت، بازارئے مردم شاھدی دئیَگا دلَ جننت
بازێن اَندازھانی هِسابا پاکستانا ھر سال پانزده سد یا سئے ھزار جنێن کُشَگَ بیت، گێشتر وتیگانی دستا، بله تنینگه ما پَکّاێں هِساب دَر گێتک نکرتگ که چینچُک کُشگَ بیت. و اے ھساب و کتاب ھم جنێنان وت دارَگَ کپیت. چیا که همک پاکستانی مردێنا (اے مَردێنانی تها ھشتا وانۆکێن ورنایا بگر تان سجّهێن جهانا گَردۆکێن عمران خانا بیا، درُست هئوار اَنت) یورپ و امریکها بئیۆکێں زِنائے کێس، سُھن و مُهرئے کێس و جنێنانی لَٹّ و کُٹّ کنگئے کێسانی ھساب وَه گۆن اِنت، بله مئے گْوَرا وَه چُشێں کارَ نبیت. اگن ببیت، جهانئے کجام جاگها نبیت؟ شما یورپا بوتگێن زِنائے کێسانی بارئوا نئوانتگ؟
چۆ که درُستێں واجهکارێں مردێن اے وڑێں مردم نهاَنت، پمێشکا جنێن یَکّۆیی جِنسیت و پئیمینِزَمئے بارئوا گَپّا اَنت و چه آیانی ھبران گُمانَ بیت که آیانی وانَگئے نێم نئیشنل جیوگْراپِکا هئیوانانی نَپسیاتئے چارَگ بوتگ و اے دگه نێم، دینیاتئے کِلاس
هما مردم که مَردێنا هئیوانَ گْوَشنت، اے گَپّا نجننت که هِچّ هئیوان، دومی کَسانُکێں هئیوانا زِنا نکنت و لاشا کِچرائے هاکۆٹاں دئورَ ندنت و دینی تالیما سِلَهبندێں برات اَنچۆ که جنێنے گِندیت، مُپتیے جۆڑَ بیت، که جنێن اے دگه گَپّانی جوابا بلکێں بدنت، بله هَدیسئے جوابا چه کجا کاریت
من اِشکت ورناێں زالے گْوَشگا اَت که شَرّ اِنت، ما مَنِّتگ که جَنێن، جهانئے سِلتِرێں مسلمان اِنت، بله اِشیئے هساب و کتابا وَه هُدا وتَ کنت. بله مئے کَماش و ورنا اَنت که همُک رۆچا، په جنێنا کیامَتے کننت
چۆناها هم چارسَدئے تها شَست و هَپت کَس گِرَگ بوتگ، و تانکه دَه و یازدَه کُرُڑ مَردێن گِرَگَ نبیت، مئے گَپّ همِش اِنت که سجّهێں مردێن چُش نهاَنت، و زانئے جَنێن کُجا نامَهپوز اِنت؟ هندُستانا