من شیخءِ لوگ ءِ پانَگو
عرب نشینیں ہاکے ءَ
چہ دُور میتگءِ گم ءَ
کُچک نمونگیں وپا ءِ واجہاں
شپ تاں سہب
،بہ بند گیٹءَ
پچ بکن
مہ نند بِہ تّر گَشت ہم بجن
تُپنگ ءَ کوپگ ءَ بہ درنج
مہ جیڑ گم مکن مہ رنج
(زبہر بئے)
بچار، تیراں گار مکن
پگار نیم بیت
پگار نیم بیت تہ جزم باڈہی گِسءَ چہ درکنگ کپ ئے
گِسر کنگ کپ ئے
(اے جیڑگاں گوں چیر ءُ سر)
اناگت ء
تہ ہالے شنگ بیت رسانکدرءَ
کہ پوجیانی لشکرءَ مے لوگءَ دؤر کتہ
کپنت ہردو چم ناگہاں تپنگ ءِ کبلیں ٹیگرءَ
دمانے ءَ چہ رند
کسے منی تہا توار جنت منا
ترا وتی پگارءَ ہور نالت اِنت
